KijkUit!

Het is vandaag 6 maanden geleden dat we zijn verhuisd, dus ik rij nu ook al 6 maanden met de auto naar 't werk in plaats van efkes op mijn fiets te springen. Ik ging dit bericht eigenlijk al 6 maanden min één dag geleden schrijven, want zo lang erger ik mij al dood (dat laatste scheelt soms zelfs niet veel) aan de vierwielige wereld.
Ik kan niet tegen mensen die niet pinken. Ik kan nog minder tegen mensen die hun pinkers niet terug afzetten. Al ben ik ook wel jaloers op hun stalen zenuwen, kunnen die nu echt tegen dat klik-klak-klik-klak, een hele afrit lang? Ik kan niet tegen mensen die al 70km/u beginnen rijden als ze bijlange nog niet aan de afrit zijn. Mensen die plots alles dichtgooien, terwijl gewoon de gas loslaten al genoeg is. Ik kan niet tegen mensen die niet binnen de lijnen kunnen rijden, die in 't midden van twee rijvakken rijden, die geen bocht kunnen pakken op een afrit en half over de pechstrook zwalpen. Ik kan niet tegen camions die zonder te pinken op de tweede rijstrook komen rijden, ge weet wel, waar ik al rij, en waar ik ook niet kan uitwijken omdat er maar twee rijstroken zijn, fools! Ik kan er niet tegen dat ik de enige ben die afstand hou, en dat er dan koersers zijn die dat mooie gat komen dichtrijden. Ik kan niet tegen zwarte auto's die hun lichten niet aansteken als het donker is en regent. Ik kan niet tegen auto's die hun lichten wél aansteken maar in mijn ogen schijnen. Ik kan niet tegen auto's die eerst rijden en dan kijken.
Ik kan ook niet tegen lelijke auto's. En lelijke chauffeurs, bahaha!

Maakt dat van mij een intolerante chauffeur? Bedenk dan dat, als er een sjieke slee of een vette jeep quasi tegen mij plakt, die flikkert met zijn lichten omdat ik ook maar een camion aan 't inhalen ben maar niet tegen 150km/u, of erger nog, als ze in zo'n geval met hun lichten flikkeren terwijl er naast mij nog een derde rijstrook vrij is voor de vlammers, en als ze mij dan EINDELIJK toch kunnen voorbijsteken (sorry dat ik zo traaaaaaag rij, suckers!) een gebalde vuist of een fokjoewvinger opsteken... wel! Bedenk dan dat ik glimlach, zwaai en hen in het extreemste geval een extra kushandje toewerp. Vriendelijkheid is soms veel irritanter dan ne fokjoewvinger.

Twaalf dagen aan één stuk werken en daartussen ook nog eens naar Moby gaan, what was I thinking?! Het zal Why does my ganse lijf feel so bad zijn; ik heb dag vier nog maar achter de rug en 'k ben al kapot... en het ergste moet nog komen.
Maar daarna: freedom! Ik zit nu al een paar maanden af te tellen en binnen een paar weken is het zover: dan begin ik vier vijfde te werken en blijf ik donderdags thuis om meer tijd te hebben voor mijzelf en mijn creatieve ideetjes.
Ik zat er al een tijdje mee: geen zin hebben om te gaan werken, niet zozeer omdat ik m'n werk niet meer graag doe (al weet ik dat deze week nog niet zo zeker!), maar omdat elke dag dat ik ga werken een dag minder is om dingen te maken. Ik zou graag een Etsy-shop openen, maar heb maar amper tijd genoeg om daar dingen voor in mekaar te steken, naast dingen voor mijzelf maken, werk, een huishouden, en een lief en een kat entertainen. Het begon te knagen. Ik begon mij op te sluiten in mijn knutselkamer om toch zoveel mogelijk gedaan te krijgen. Elke seconde werd van levensbelang, ik zag mij op mijn vijftigste, ongelukkig, met zoveel onverwezenlijkte ideetjes, en maar aftellen tot ik op pensioen zou mogen. Drama drama!
En nu zien wat dat geeft... misschien ga ik het hard voelen in m'n portefeuille, misschien lig ik donderdags tot 's middags in bed en doe ik geen zak, misschien geeft het mij alleen maar meer tijd om te piekeren, misschien is het toch niet beter. Maar ik denk van wel. En als het niet zo is: dan weet ik het maar omdat ik het heb geprobeerd, en dat is op zich al iets dat ik vroeger niet gedaan zou hebben. Ik ben altijd een uitsteller geweest en zal dat ook wel blijven, maar ik begin te beseffen in welke gevallen dat m'n leven echt naar de kloten helpt.

Henniewee, om alvast iets verwezenlijkt te hebben en ook wel omdat ik er voor de opening van de opendeurdagen op 't werk een beetje fatsoenlijk moet bijlopen, heb ik nog een kleedje gemaakt!

Run away from all your boredom
Run away from all your whoredom and wave
Your worries, and cares, goodbye
All it takes is one decision
A lot of guts, a little vision to wave
Your worries, and cares goodbye