[wijvenweek] Kinders!

O-ow, kinderen. Ik heb er altijd gewild. Op vrij jonge leeftijd wou ik er zelfs en gelukkig kreeg ik er toen geen, want het was een middel tegen eenzaamheid geweest. (Maarja, ik kreeg ook al geen hond...)
Babysitten en spelen met neefjes, nichtjes en kinderen uit de buurt heeft mijn moederkloek misschien wel wat gestild, toen. Al was dat natuurlijk spelen, niet opvoeden. Ik smeet ze vaak genoeg tegen de grond. (Alleen de grote, natuurlijk!)
Ik kan zelfs niet meer met kindjes overweg, voel ik, de laatste tijd. Nu ik verhuisd ben en al die neefjes, nichtjes en buurkindertjes ver weg zijn, ben ik het een beetje verleerd, hoe ik met kinders moet omgaan. Ik ben volwassen aan het worden maar ik ben het nog niet helemaal, ik hang nog ergens tussen spelen en de les spellen... vroeger wist ik niet wat ik moest aanvangen met mijzelf in de buurt van De Grote Mensen en trok ik altijd op met de kindjes, nu is het eerder andersom aan het worden. En ik ging nooit groot worden. :-(
Het kan ook wel liggen aan het feit dat ik de laatste tijd dus meer West-Vlaamse kindjes zie dan Kempische. En die versta ik niet. I mean, ik ben gewoon volledig van mijn melk als ne kleine petotter plat West-Vlaams praat. Ik word daar verlegen van, hellup!
Maar soit, het gaat hier over mijn toekomstige kinderen, niet over die van anderen. Het mogen er nog altijd twee zijn. Ne jongen en een meiske. Al ben ik wel beter in meisjesnamen verzinnen...
Maar... mijn lief vindt mijn meisjesnamen ni goe! En los daarvan zou ik nu geen kinderen willen. Voor zover ik er tijd, plaats, geld en energie voor heb, wil ik die er nu nog niet aan geven. Tegen dat het zover is, zien we wel. Dat mag nog een paar jaar duren.
And on the other hand... waaah, kindjes! Een babytje! Zo ne kleine pagadder! Ne puber!
Ik heb er het laatste jaar veel aan gedacht. Zo plots is dat begonnen, en dat denken is niet meer gestopt. Wat als ik een kindje zou hebben... nu nog niet, natuurlijk, maar wat als? Hoe zou ik het opvoeden? Wat wil ik het doorgeven van mij? Wat wil ik het absoluut NIET doorgeven? Hoe vind ik het evenwicht tussen beschermen en loslaten? Welke waarden ga ik het meegeven? Wat wil ik niet doen dat mijn ouders wel met mij gedaan hebben? Of wat wil ik wél doen dat zij niet gedaan hebben? En zou mijn lief wel een goeie papa zijn? Of is dat gewoon een extra kind? En wat als dat kind zo flauw wordt als mij? En als het iets komt vragen waar ik het antwoord niet op weet? Of wat als het gewoon een shtoem kind is? Stel dat ik dat niet graag zie? Stel dat dat mij niet graag ziet?
Als ik nu al niet kan relativeren, hoe zou ik dat dan kunnen met een kind erbij? En ohja, euhm, what about bevallen? Ik wil da ni! Blaah! Hadden ze nu echt geen andere manier kunnen vinden? Toch met kolen, ofzo? Ooievaars, desnoods?
En ik wil geeneens zwanger zijn! Komaan, nu ze zeggen dat ik precies ben afgevallen zal ik wel weer eens dik worden zeker? No way José. En ik heb mij het laatste jaar ook al genoeg mottig gevoeld. Nu efkes gezond, danku.
En wa voor taal gaat da kind spreken, by the way. Kempisch West-Vlaams? Wuk, jom? En als ik ooit wil bevallen, waar dan? Hier? In de buurt van mijn ouders? En dan het eeuwige gevecht van wie de meter mag zijn...
Anders wel cool, al da babyspeelgoed. Ik kan dan eindelijk die bavet met diejen dinosaurus kopen. Ohnee, wat als da kind ni vegetarisch wilt eten? (Valentijn: 'euhm, wie zegt er da wij da vegetarisch gaan láten eten?' 'Ja seg 't is wel mijn kind he!' 'Da van mij toch ook!' 'Wie zegt da?!'.....) Ik ga mijn kind alleen opvoeden, dan kan ik volledig mijn eigen goesting doen. En nooit meer slapen.

Jup, veel vragen, weinig antwoorden tot nu toe. Maar toch vind ik het wel plezant om erover na te denken. Ik maak mijzelf wijs dat ik dan voorbereid ben tegen dat ik er aan begin. :)

Maar wedden dat da kei hard NI gaat zijn?!

[wijvenweek] Das Huishouden

Mijn huishouden. Eigenlijk is het niet meer MIJN huishouden. Dat is het een hele tijd grotendeels geweest, toen ik zonder werk aan de andere kant van het land belandde, in een huis samen met mijn lief, AKA in een huis dat al na een vijftal dagen stof en vuiligheid heeft opgeslorpt (witte vloer, horror!) voor een jaar, AKA met mijn lief dat wél heelder dagen was gaan werken en dus geen tijd had voor het huishouden.
Soit, ondertussen werk ik fulltime en euhm... is het mijn huishouden totaal niet meer. Degene die eerst thuis is die kookt, en meestal is dat Valentijn. Kuisen doet hij ook meestal de laatste tijd, of dat doen we samen. Samen naar de Colruyt of hij alleen. Samen afwassen of hij alleen en heel soms ik alleen. In den hof werken: ikke. Al rijdt hij het gras wel af. De was doet het machien, de strijk doe ik - tegen mijn goesting, wel.
Mijn huishouden. Ik doe het niet graag, maar ik wil wel dat het in orde is. Het moet niet overal blinken, maar er zit toch een perfectionist in mij, blame my father. En ik weet dat ik het het beste kan, helaas. Omdat ik een wijf ben, ofwa? Er zit waarschijnlijk kuisproduct in mijn chromosomen.
Mijn lief zet de afwas soms nog half nat in de kast, maar wat is dan the point van afdrogen? En wat is the point van stofzuigen en dweilen zonder eerst afgestoft te hebben? Als er iets moet gebeuren, wil ik wel dat het goed gedaan is. Ik ben geen huishoudster, maar ik heb wél voeling met mijn huis. IK weet na twee jaar tenminste waar alles staat. *kijkt naar niemand in het bijzonder, kuch kuch*
Veel klap, ikke, maar uiteindelijk heb ik het huishouden wéér niet gedaan! Haha!
En van alle wijvenblogsters ben ik nu misschien de enige die een fatsoenlijk gehouden huis wil, maar ik ben nog ni erg, zenne. Collega's van mij wassen ELKE WEEK hun ramen begot. En nu gij.

[wijvenweek] 'Vaak lig ik te dromen van een leven zonder man, toch moet ik bekennen dat ik echt niet zonder kan, aiaiaiai...'

De Ideale Man

- motiveert en inspireert mij
- snapt iets van zakelijke brieven, rekeningen en andere officiële toestanden - dan moet ik mij er niet meer druk over maken
- kan goed communiceren en zorgt ervoor dat ik dat dan ook kan
- stelt mij zodanig op mijn gemak dat ik geen schuld en schaamte meer voel en geen toertjes blijf draaien in mijn hoofd
- kan mij een shot onder mijn gat geven (niet letterlijk!) als ik weer eens stilgevallen ben
- is bij voorkeur groter en ouder dan mij
- kan mij leren jumpen. en dansen in het algemeen
- gaat zondagmorgen vrijwillig om verse pistolets
- heeft leuk haar waar ik door kan roefelen en mee kan frullen
- kan relativeren, kan ermee overweg dat ik dat niet kan, maar leert het mij wel in the meanwhile
- houdt van een Kempisch dialect, jom!
- kan mij op mijn fouten wijzen zonder mij iets te verwijten
- geeft spontaan bloemen, knuffelbeesten of iets anders dat ik al heel lang zou willen maar waar ik niet aan denk
- rookt niet, drinkt niet al te veel en mag gerust vegetariër zijn
- mag beginnen met roken op de dag dat sigaretten niet meer stinken of schadelijk zijn... want sigaretten zijn eigenlijk wel sexy, soms. ik persoonlijk zou heel goed met een sigaret staan.
- heeft toffe vrienden en familie. en die moeten mij ook tof vinden
- kan lekker koken en het huishouden doen, maar wel zonder hysterisch te doen bij het minste vuiltje
- kent het verschil tussen vuil en rommel (= mijn gerief op georganiseerd chaotische wijze)
- kan flippen op jaren '90 muziek. maar het is geen gabber
- is van een onpeilbare diepte, maar geen bodemloze put
- kan mij troosten zonder mij te betuttelen
- is een knuffelbeer
- heeft stoere bakkebaarden
- kan huilen. maar niet meer dan mij he!
- begrijpt dat not all tears are for bad
- kan melancholisch en weemoedig zijn zonder te blijven hangen
- speelt gitaar voor mij
- kan een huis verbouwen. maar ik mag de kleuren kiezen
- is minnaar, lief en beste vriend in één
- ziet er een beetje wild/ruig uit, maar is toch verzorgd, zonder afgeborsteld te zijn
- ruikt lekker
- kan mij opheffen. en mij dan rondzwieren. liefst in enkeldiep water, ook. en dan vallen we neer... *zucht*
- zal ooit een fantastische vader zijn. maar nog niet nu!
- weet dat ik niet goed kan zingen, maar zal dat nooit zeggen
- houdt van gezelschapsspellekes, films, boeken, muziek...
- doet mij lachen en lacht met mij
- heeft leuke, originele ideetjes voor uitstapkes
- is een lieveke
- houdt wel van een robbertje liefdevol vechten. fysiek, verbaal, mentaal
- heeft respecht voor mij, zichzelf, mensen, dieren en natuur
- kan tegen Spaanse ska-punk. en tegen Kempische boerensongs. en ook Bollywoodmuziek
- heeft altijd een oplossing als ik zeg dat ik mij verveel
- is ook een beetje een vrouw
- verwarmt mij
- koelt mij af
- werkt niet bij Q-music
- rijdt met mij rond op een tandem
- lacht niet met mijn naïeve, idealistische dromen
- is een combinatie van alle jongens en mannen waar ik ooit verliefd op ben geweest
- gaat mee picknicken
- vindt mij de ideale vrouw
- kan serieus zijn
- steunt mij door dik en dun. liefst dun, eigenlijk
- weet dat sfeerschepping veel verschil kan maken
- heeft een prachtig laajf
- kan een beetje jaloers zijn maar mij toch het beste gunnen
- wil ook katten, kippen, konijnen, geitjes en een ezeltje
- kan goed overweg met de luchtgitaar
- haalt het beste in mij naar boven
- zit liever in de bergen en de bossen dan op het strand te liggen. okee, één dag op een rustig strand mag
- lacht zóóó schattig
- heeft een husky die van mij houdt
- zegt "hé, laten we dát eens doen!", waarop ik "hé, ja!" antwoord, en we zijn weg
- heeft een aanstekelijk enthousiasme
- is soms wel eens stout
- kan mij plagen maar weet waar de grens ligt
- is aanhankelijk maar niet afhankelijk
- kan opeens komen aanzetten met iets waarvan hij denkt dat het goed in mijn plakboek of citatenschriftje zou passen. en dat is dan ook zo
- kent mijn smaak
- houdt van verkleedpartijtjes
- kan dankbaar zijn en dat tonen
- is nen hiejeten truffel
- kan lachen met mijn onnozele woordspelingen
- is hetzelfde als mij en tegelijkertijd het tegenovergestelde van mij
- houdt zielsveel van mij
- kan sorry zeggen
- verleidt mij, maar geeft mij ook de kans om hem te verleiden
- heeft een mooie stem
- is onweerstaanbaar
- heeft prachtige ogen
- geeft mij kriebels
- respecteert dat ik tijd en ruimte voor mijzelf nodig heb
- daar zeg ik direct 'ja!' tegen
- kan mij en mijn eeuwige twijfel overtuigen
- heeft leuke kleren
- is gespierd maar geen opgefokte bodybuilder
- is tegelijk heel zacht
- doet al eens zot
- snijdt met een beetje chance zijn champignons volgens de vijfpuntshartontploftechniek
- is onderwerp van de langste post ooit
- iedereen wil hem, maar hij wil alleen mij

Voila.

De lijst met kerels die in aanmerking komen voor een one night stand was nog langer! 8-D

[wijvenweek] Shoppen til you droppen

Niet doen: shoppen als ge iets nodig hebt.
Been there, done that, en na een jaar voel ik mij daar nog altijd slecht over. Ik had een broek nodig, vond er geen die ik écht wou, kon niet kiezen uit degene die ik ongeveer wou en heb ze toen alledrie gekocht - één hangt veel te laag en de twee andere heb ik verknipt tot kniebroeken, wegens beter-veel-te-kort-dan-iets-te-kort.
En ik heb weer een broek nodig. :-/

Ook niet doen: shoppen na Shopaholic gelezen te hebben. Been there, done that as well... ik vond mijn manier om aankopen goed te praten best wel onrustwekkend briljant. Ik heb toen eigenlijk niks gekocht, maar mijn argumenten waren toch wel euhm... veel te goe. Best dat ik weinig geld meehad.

Zalig: shoppen als ge eigenlijk niks nodig hebt, kei veel vindt dat u aanstaat en kei veel geld hebt! Da ge ni allemaal moet uitgeven omdat de dingen die u aanstaan juist kei weinig kosten!
Plus: die dag schijnt de zon en loopt ge ni te puffen in winkels met uw jas aan, er is geen rij aan de paskotjes en aan de kassa, er zijn geen ambetante 'mag ik u efkes iets vragen?'-enquèteurs dus ge kunt oogcontact maken met anybody you fancy, ge wint een weddenschap en dus een suikerwafel... en er lopen veel knappe hastn rond en dat juist op de dag da ge u NI dik voelt!, gniffel gnaffel!

Makkelijk: rokskes, truitjes, kousen, onderbroeken, sjaal(tje)s, handschoenen, knutselgerief, prullekes, attributen voor mijn 365 days :)
Moeilijk: broeken, schoenen, jassen, mutsen, kleedjes...

Nog op zoek naar: mosgroene/okergele/donkerpaarse broek, okergeel vestje, (niet te) verfijnde sandalen (verfijnder dan mijn Teva's, that is), ne mosgroene winterjas, een paars kleedje dat ik heb gezien in een film (maar ik weet niet meer de welke, fok!), schoenen voor op 't werk die ik ook gewoon ergens anders kan dragen (mijn basketsloefen verslijten daar te rap naar mijn goesting en doen te zeer aan mijn tenen)

Conclusie: ik moet gaan shoppen! Zo erg! *glunder*

[wijvenweek] Mijn wijflijf

Mijn wijflijf: ik wil best geloven dat het een goed manipulatiemiddel is om in de strijd te gooien als ik ooit gekidnapt zou worden door een knappe zuiderling, maar tot die dag ben ik er toch niet ganz content mee. De Schepper had wel iets beter zijn best mogen doen, maar op mijn geboorte had hij het waarschijnlijk iets te druk met den opkuis van Pasen. En heb ik dus een moleculencombinatie gekregen met slechte ogen, slechte tanden, een kapotte rug, kapotte knieën, te veel buik, te weinig bloedsomloop in mijn voeten en te veel bloedsomloop in mijn wangen. Ik kan niet rechtop lopen, maar pudding loopt nu eenmaal niet rechtop zeker? En mijn kaken zijn te dik om mijn mond mooi te laten lachen, dus kijk ik maar onnozel op foto's. Mijn haar heeft efkes een mooie krullerige periode gehad, waarschijnlijk gewoon om mij te doen voelen hoeveel pijn het doet als die periode weer voorbij is en mijn leven een aaneenschakeling is van bad hairdays.

Okee, er zijn wel een páár leuke dingen aan mijn wijflijf. De kleur van mijn ogen bijvoorbeeld, al moet ik wel bleiten om ze flashy te krijgen. ('Ha, daarmee da gij zoveel bleit!') Jammer natuurlijk dat dat blauw verstopt zit achter een bril... ik draag 'm wel graag, maar plastiek en glas doen wel een beetje af aan mijn natuurlijke look. En ik ben mottig zonder bril... met de natuurlijke curves van mijn gezicht komt het nooit meer goed.
Soit, mijn schouders en het bovenste deel van mijn rug zijn ook wel okee, MAAR DIE KAN IK ZO NIET ZIEN! Ik ben jaloers op uilen... *zucht*

Terwijl ik het zelf al vergeten was, bleek dat er toch nog mensen zitten te wachten op een verslagje van ons weekendje in de Ardennen, ondertussen al bijna een maand geleden.
Maar ik heb tot nu toe geen tijd, geen goesting, geen schrijfinspiratie gehad! Voor mij vatten de foto's eigenlijk heel het weekend samen, maar Carree woont te dichtbij en ik wil niet riskeren dat mijn ruiten worden ingegooid of mijn garagepoort vol grafitti staat... so here we go!

Many years ago zocht ik op internet adresjes in de Ardennen en belandde ik in het kasteel van the evil maharadjah. Die kleuren! Die mooie details! Dat bad! En vooral: dat ontbreken van genoeg geld!
Jaren later... Valentijns ouders geven ons met kerstmis een saunabon die wij besluiten uit te zweten in de thermen van Spa. Weekendje Ardennen dus! Ik ga stiekem nog eens op internet kijken naar het kasteel en daar blijkt dus tegenwoordig ook een prachtige woonwagen te staan... mijn keuze was rap gemaakt.

Leuk:
Ne rainshower. De knusse beddenbak. Gewoon alle kleuren en vormen en dingesen. De (valse) tegeltjes in de badkamer. Het uitzicht op de vijver, de kasteeltoren en de wei met paard en ezeltjes. Het ronde kantelbare raam aan het bed. De mooie afwerking. Het feit dat het daar warmer (goed geïsoleerd dus) was dan hier in huis. EN HET IS GEWOON EEN WOONWAGEN, begot!!!

Waar?
Le manoir d'ange (woonwagen staat wel niet bij op die site) in Ferrières, niet zo ver van Spa, Durbuy en de Hoge Venen.

Prijs:
Eerst vond ik het nogal duur voor wat het 'maar' was, een woonwagen isn't that big, maar we wilden ook eens zot doen. En eens ge die woonwagen binnenstapt is het dat geld wel waard! Toen de eigenares ons binnenliet, vroeg ze 'you like it?'... ja how zot, amai nog ni! Ik zou de woonwagen meegepakt hebben naar huis om het te bewijzen!
(De prijzen staan in de links van Ardennes étapes hierboven, de prijs staat er wel alleen maar bij als de woonwagen nog vrij is, dus onder de foto's op de datums doorklikken tot er een bedrag verschijnt...)

Minpuntjes:
De hond die heel de tijd zat te blaffen. Het gewiebel van de woonwagen omdat mijn lief loopt als een viking. Het nogal kleine keukentje (moest op de grond gaan zitten om aan de microgolf te kunnen) en het ontbreken van een fatsoenlijke dop voor de afvoer van de gootsteen. Maar dat zijn maar kleine dingskes!

Extraatjes:
Er stonden nog twee andere woonwagens: een juwelenwinkeltje en een thee- en kruidenwinkeltje. Op de juwelen moest ik verplicht afdingen, de prijs van de kruiden werd ook naar beneden afgerond voor een mooi rond bedrag... mij hoort ge ni klagen. :-)
En de eigenares was een hele vriendelijke sympathieke madam. Ik had mijn Frans goe voorbereid, maar ze begon in het Engels, doemetoch. Rondleidingske in de woonwagen gekregen, ze zette de muziek al voor ons op en al. Een vaasje met bloemekes op tafel enzo... dingen die het af maken.

Ohja, hier nog meer fotoots. Zeg 'jeuj!', want ik sta er veel op! 8-)

En voor wie niet genoeg krijgt van woonwagens en bohemels(voor mezelven dus): klik, klik en klik!