Van Den Veel Ten Vroeghen Terugkeer

Op mijn zestiende ging ik met mijn ouders, broer, nonkel, tante, neefjes en nichtje mee op reis naar Noorwegen. Het was een beetje een last minute beslissing dat ik er nog bij kwam... puberperikelen (aka de nood aan giechelvriendinnen en de hunkering naar een lief om samen de zon te zien zakken in de zee) maakten dat ik het niet echt zag zitten om twee weken met familie op trot te gaan, maar ik ging dan toch want hé, 't was wel Noorwegen!
Het land waar ik om middernacht nog buiten boeken kon lezen omdat de zon niet onderging, het land van bergen, bossen, fjorden, watervallen, elanden en appelblauwzeegroene gletsjermeren.
Het land waar ik bij thuiskomst direct terug naartoe wou, ondanks het feit dat ik me er zo vaak alleen had gevoeld tussen de grote mensen en de kleine kinders.

Een half jaar geleden kwam mijn droom uit toen het lief waar ik ondertussen aan ben geraakt, tickets bestelde voor de boot naar Noorwegen. En mijn droom kwam nog uiter toen wij twee weken geleden ook effectief op die boot zaten! Hoe fantastisch zou dat wel niet worden, wij drie weken samen in ons tentje in de bergen en maar wandelen en maar zot doen!
Minder fantastisch dan we hadden gedacht, zo bleek. Hoewel Noorwegen niet bekend staat als sunshine land, is het daar normaal gezien rond deze tijd van het jaar best mooi weer, en ik spreek uit ervaring. Doch wij zijn daar beland tijdens De Scandinavische Depressie... we hebben één dag echt mooi weer gehad, 's avonds af en toe wat opklaringen, maar voor de rest: bewolkt, mistig, regen en koude wind. Daar valt mee te leven als je heel de tijd in je caravan kan zitten of alleen maar musea wil doen. Daar valt absoluut niet mee te leven als je een tentje meehebt waar je maar amper in recht kan zitten (op de grond, een stoel past er zelfs niet in), en als je van plan bent heel de tijd buiten door te brengen.
Na een dikke week hadden we er genoeg van en besloten we weer zuidwaarts te trekken, het weerbericht voorspelde voor de komende week alleen maar meer schijtweer. Vanaf we in Zweden belandden: stralende zon! Denemarken: idem! België: (gisteren) zon! Ja, we zijn dus weer thuis, met nog één week congé op overschot waarvan wij nog niet direct weten wat we ermee moeten aanvangen, want wij hadden gehoopt ons nu in Jotunheimen te bevinden. :-(

Verslag, foto's en crazy filmkes volgen nog!