vleervlinder

Een jaar en één dag geleden besloot ik, aangestookt door Lilith, om met 365 days te beginnen. Een jaar lang elke dag een foto trekken van mijzelf en op Flickr posten. Toen leek het redelijk impossible, met mijn gebrek aan discipline en langdurige interesse om iets vol te houden... maar kijk, we zijn een jaar later en 365 zelfportretten verder!
365/365... het klinkt zo zalig, als 100% op mijn rapport. :-)

Vandaag, mijn eerste dag zonder, merk ik hoeveel tijd daar in kroop. Tegen dat ik mij soms verkleed of geverfd had, en vond dat mijn idee goed genoeg uitgewerkt was; en tegen dat die foto dan bewerkt was en op Flickr verscheen met de nodige uitleg of bijpassend filmpje dat ik dan eerst nog moest opzoeken op Youtube... uuuuuren.
Op dagen dat ik veel tijd, zin en inspiratie had, was dat allemaal plezant - 's avonds na een lange werkdag nog iets moeten verzinnen was dan weer een pak lastiger. Toch heb ik nooit overwogen om te stoppen.
Dat ik zou eindigen met 365 foto's stond voor mij vast, al heb ik er wel vaak op gevloekt en gewenst dat het al gedaan was.
En nu is het gedaan. Ik ben trots op mijzelf dat ik iets heb kunnen volhouden tot het einde, dat ik zelfs op de momenten dat het mij eigenlijk allemaal niet meer interesseerde, toch genoeg discipline had om door te gaan. En ik ben ook trots op die dagen dat het mij wel interesseerde, dat ik iets dat in mijn hoofd zat op mijn scherm kreeg, dat ik zot kon doen en mijn zorgen kon vergeten, dat ik triest kon zijn en mijn wanhoop van mij af kon poseren.
En ik ben blij met alle steun die ik heb gehad... de vele reacties en complimentjes, de keren dat ik Explore heb gehaald, de inspiratie, de harten onder mijn riem op moeilijke dagen, het gelach op andere dagen, de mede-poseerders... danku iedereen!
Voor buitenstaanders is het misschien moeilijk te begrijpen wat voor impact heel dat project op iemand kan hebben.
Ik heb zoveel bijgeleerd. Niet alleen over compositie en fotobewerking, maar vooral over mijzelf. Dat kikkerperspectief slecht is wegens vijfdubbele kin. Dat vogelperspectief goed is wegens enorme shmexay blauwe ogen. Dat er perverten zitten op Flickr die alleen maar reageren als er genoeg bloot vel op de foto staat. Dat Flickr verslavend is.
Dat ik mijn lichaam beter heb leren kennen door er zo elke dag mee bezig te zijn. En mijn geest ook. Amen.

(365/365)