Mensjeskijken

- Een mevrouw die mij heel hard deed denken aan Hyacint lady of the house speaking Bouquet, maar dan iets ouder en grijzer. In de Vero Moda.
- Twee oude mevrouwtjes zitten voor mij op de bus. Dezelfde mevrouwtjes zitten wéér voor mij, op dezelfde plaats en al, op de terugrit. En ja, we zijn wel degelijk afgestapt.
- Een meisje/mevrouw met een fijn gezicht en haar haar in een lange vlecht. Seutige platte schoenen. Een lichtroze broek zonder model. Een kaki jas, al dan niet de kap over het hoofd getrokken. Ik passeer haar als ik 's morgens naar mijn werk fiets. Merel van Buiten de Zone woont in Menen!
- Opvallend veel mensen die op Jezus lijken. De versie met winterkleren, uiteraard.
- Een oud mevrouwtje dat haar haar te hard heeft laten brushen, ofwel wou ze dat afrokapsel echt.
- Een interimmer op 't werk, een superstil meisje, nog erger dan ik. :-p
Ik sta naast haar (zij in de auto, ik op de fiets) te wachten voor de spoorwegovergang. Clouseau staat kei hard op in haar autootje, zij zingt al even hard mee.
- Een klant op 't werk. Een doodnormale klant. Als ze doorheeft dat ik naar haar kijk, begint ze te manken, te zuchten en pijnlijke grimassen te maken.

En per ongeluk mensjeskijken:
Ik fiets naar huis over de parking van het rusthuis. Buiten is het donker, ik vind het jammer dat ik mijn camera niet bij heb, want het is mooi, dat gebouw, een blok met daarin kleinere blokjes, de verlichte kamers achter gesloten gordijnen, oranje, geel, wit - de verlichte kamer met open gordijnen, een oud peeke dat zich uitkleedt...