Wist je dat...

* ik weer een plantenjob heb en helemaal (positief) zot wordt van zoveel kleur en mij dan zo voel? Aaaah, lentebloemen!
En dan al die decoratie... linten, potjes, beeldjes, prullekes, bloemen, vlinders, kikkers... *kwijl* Ik heb al vanalles meegepikt. Van dingen die ze gingen wegsmijten, welteverstaan! 'k Ben echt ne vuilbakschooier, ikke.
* het merendeel van mijn collega's Fransen zijn en ze mij zinnige dingen te vertellen hebben over de winter (la neige, ça n'existe plus) en over mijzelf (Tu viens d'Anvers? Mais tu parle bien le français!) maar ik van dat laatste niet meer zo zeker ben sinds we twee jaar geleden op reis zijn geweest naar Frankrijk?
(De meneer van de toeristische dienst in Lamastre deed een handgebaar dat ik verstond als 'wilt ge een zakske?' dus ik zei 'non merci'... bleek dat hij vroeg van waar we waren.)
* ik dacht dat het vandaag Pancake Day was maar ik mij jammerlijk vergist heb? 't Was een week geleden seg. Maar we hebben toch pannekoeken gegeten omdat we daar al heel de dag naar uitkeken. Dat is dus al de derde keer pannekoeken in euhm... twee weken. :-s
* afdrogen niet zo erg is met Antony & The Johnsons op de achter... euh voorgrond?
* ik nachtmerries heb over mijn krokussen? Ze zijn dan opeens allemaal geel in plaats van een beetje te contrasteren met mijn narcissen! Gelukkig heb ik er vandaag ook al een paar paarse gezien...
* ik normaal goed en diep slaap na een lange, zware dag werk maar ik nu al wakker ben een uur vooraleer de wekker afgaat? En ik daar niet mee kan lachen?
* ik gisteren bij wijze van relaxavond nog eens naar Sex and the city gekeken heb maar ik die aflevering al eens gezien had? Wij hebben nog geen half jaar tv seg, en daarvoor had ik dat nog nooit gezien!
* ik durf te wedden dat Hannes & Jesse volgende week afvallen in Peking Express?

En nee, dit wist je eigenlijk allemaal nog niet, moehaha!
Tenzij je mij stalkt. En Arabella haar oog dus ontstoken is omdat je er een camera in hebt verborgen!

Ik stuur u de rekening van den dierenarts nog wel op, shmeerlappen!

Het leven is het beste wat ooit uitgevonden is.

(Gabriel García Márquez - De kolonel krijgt nooit post)

Het Weekend Der Eindelijken

- Eindelijk zijn mijn eerste krokusjes uitgekomen!
Ik had er zaterdag uren dolblij naar kunnen staren - dat zijn dan nog maar bloemen, wat gaat dat geven als ik ooit ne kleine krijg... of als de tuin helemaal vol staat... En wat een verschil was het hier tussen binnen en buiten. Zaterdag de hele tijd lopen suffen in een koud en donker huis, tot je dan de rolluiken opensmijt en buitenkomt... zalige lentezon! We want more!
- Eindelijk heeft Valentijns reisbegeleider al hun IJslandfilmmateriaal gemonteerd gekregen! We hebben de film kunnen zien in première (gelukkig juist voor den ellentrik uitviel) en het resultaat mag er wezen... can't wait tot we een kopie opgestuurd krijgen.
- Eindelijk, while we were in Tervuren, naar de vlindertentoonstelling geweest in het Afrikamuseum. Amai, daar zaten een paar serieuze kleppers van motten tussen... en skwone blauwe en groene vlindertjes... helaas allemaal op een speldje geprikt.
- Eindelijk nog eens gescrappediescrapt (en mijn bureau en kleren vol verf gesmost). On to the next one!
- En vandaag bij wijze van verlengd weekend eindelijk nog eens kunnen afspreken met Marjolijn... no more eenzaam shoppen, ook eindelijk haar verjaardagscadeautjes van bijna een maand geleden kunnen afgeven, en eindelijk fatsoenlijk 'Bie, gij staat ni met glans, want gij hebt geen glans-kleren' accesoire-advies gekregen. :)

Den Grooten Doorbraeck

Bijna negen jaar. Zo lang was het ondertussen al geleden dat ik nog had gezwommen. Tot Valentijn op het idee kwam om naar Centerparcs te gaan, want dat was al lang geleden voor hem... ik was er nog nooit geweest.
Het badpakshoppen like hell kon weer beginnen, na een vruchteloze zomer vorig jaar toen ik op het idee kwam dat ik er misschien toch nog niet zo gek zou uitzien in badkostuum.
Na een miljoenmiljard winkels bezocht te hebben, leverde het dan toch iets op: een badpak dat verdacht veel leek op dat van negen jaar geleden. Maar het zat goed, en ik zou er wel aan wennen als ik elke dag voor de spiegel paradeerde en zwembewegingen deed.

Na vijf leuke maar vermoeiende dagen Centerparcs lijkt het alsof ik nooit iets anders gedaan heb dan rondspetteren in het zwembad, gillen in de glijbaan en mijn bont en blauw botsen in de wildwaterbaan.
Nu vraag ik mij af wat ik mij jaren heb ontzegd en waarom. Wat heb ik mij aangesteld, mij voor niks zo teruggetrokken!
Back home is het dan moeilijk om te wennen aan de afwezigheid van eekhoorntjes en verwarming in slaap- en badkamer. Het is vreemd, zo zonder open haard, grote ramen met uitzicht op bomen en water, comfortabele zetels, en 's morgens een zak broodjes aan de deur.
En het is vreemd, maar fantastisch, om een lief te hebben dat een onzinnige, zelfgemaakte grens van negen jaar kan helpen doorbreken op vijf dagen tijd.
Ik zou hem er een feestdag voor geven, maar hij heeft er al één, begot.

Sing loud, sing proud!

Ik heb moeite met saaie, lege, werkmansblauwe t-shirts. Dat had ik twee jaar geleden ook al... en toen ontstond in mijn brein het ultieme praise your hero-idee. Een ode aan Gonzo, de coolste 'something' van deze wereld (na mezelven, natuurlijk).
Want ik hou van illegale selfmade merchandise!

Na hem een hele tijd links te hebben laten liggen, zoals al met zoveel ideetjes is gebeurd, was het toch tijd voor het uitzoeken van geschikte stofjes en een fatsoenlijke tekening voor de voorkant -
de achterkant was tot dan toe leeg in mijn gedachten. Tot ik in Word aan 't prullen was met coole lettertypes en vond wat ik eigenlijk niet zocht: metal-letters!
Sympathiek & speedservice Tej zijnde, heeft mijn vader direct een ode-extraatje gedrukt.
Een dik half jaar geleden begon ik dan aan het eigenlijke naaiwerk, maar ik was zo zot om dat te doen tijdens een hittegolf, en daarna kon ik dat t-shirt niet meer zien omdat het mij te hard deed denken aan 38°C, zweet en verschrompelde gele komkommers.
But a man's gotta do what a man's gotta do, en voor een vleervlinder geldt dat dubbel.
Dus heb ik mij een maand geleden eens een goeie Gonzo-shot onder mijn gat gegeven, en het heeft toch iets uitgehaald.
EINDELIJK is dat ding af!

Twee jaar werk aan één t-shirt. Daar ga ik nu eens een week voor uitrusten se.

Staat al sinds vorig jaar op mijn most wanted plantenlijst en ligt hier sinds daarstraks klaar om geplant te worden: tranend hartje! (l)

Een pyamaplant zou anders ook wel grappig geweest zijn.

Al een week lang beleef ik wilde avonturen als interimrekkervulster in den Delhaize:

(-)
* Onverstaanbare Mjièndenaars die iets komen vragen en die ik afwimpel met een 'ik weet het ni, ik werk hier nog ni zo lang'.
't Is geeneens gelogen he.
*Ik kan het niet meer aan, heel de tijd koeken en chips en spaghetti-
sauzen aanvullen vlak voor mijn middagpauze (de honger!). En als ik 'zuurkoolvrij' lees op een drankfles in plaats van 'koolzuurvrij' is dat toch een teken dat ik over een grens zit.
* Heel den dag dezelfde schijtmuziek... 'je danst met jezelf, wohohoho' 30x per dag. Blaah.
En dan al die reclame van 'de rolls royce onder de sinaasappels' en 'ik ben verzot op crêpe suzette' ken ik ook al vanbuiten...
* Ik kom 's avonds stikkapot thuis, mijn benen en rug zijn geradbraakt van heel de dag te bukken en te hurken, mijn handen en vingers liggen open (en dan loopt er tomaten- of ajuinensap in die wondjes... AAARGH), en dan heb ik ook nog eens een snotvalling van hier tot in Tokio. Dat komt ervan he, eerst in de koeltoog hangen, dan onder een warme blazer staan, dan diepvriezers aanvullen...
* Als ik om 6u moet opstaan, val ik pas om 1u in slaap 'want misschien ga ik mijn wekker niet horen' en word ik om 4u al weer wakker 'want misschien heb ik mij al overslapen'. Kopzorgen go away!

(+)
* Een oud madammeke kwam vragen naar appelmoes met brokjes, ze had haar verkeerde bril op en zag niet goed. Toen ik haar het juiste potje gaf, pakte ze met een "merci é" mijn hand vast. :-)
* I'm (almost) the only one die voor 7u 's morgens de sneeuw ziet vallen, door een mistige donkere tuin schuifelt, en in het licht van de straatlantaarn bevrozen spinnewebben ziet fonkelen. Sereniteit alom!
* Het getuigt van een sterke persoonlijkheid dat ik al die cake en chocolade niet koop en opeet.
* Olé chimpansee, één zeldzame keer U2 en Simon&Garfunkel!
* Ik ga met de fiets dus mag ik Valentijns IJslandmuts opzetten, en die is zoooo goe! De enige muts die fatsoenlijk mijn oren verwarmt én er niet al te belachelijk uitziet in combinatie met mij. Ik ben er nog nooit zo'n tegengekomen, tot nu. Normaal was die muts voor mij, maar Valentijn vond ze ook zo goe dat hij ze zelf heeft gehouden. Maar mijn IJslands vest past niet op mijne kop!
* Ik geniet eens zo hard van lekker warm eten en zelfs van boterhammen met confituur, van een verfrissende (maar toch warme) douche, en van een zeldzame diepe slaap waardoor ik mij 's morgens echt uitgerust voel.
*Jeuj, geld! :-)

In the meanwhile krijg ik hier ook nog een verhalenstokje toegesmeten, maar dat is voor een andere keer. Mijn arme kapotte vingers kunnen niet meer typen. En mijn chocomelk wordt koud.

Woehoew, eindelijk de behangfoto's verflickrd!

Vijf Dingen Over Mij Die Jullie Nog Niet Wisten

Valentijn smijt een stokje naar mij want soms denkt hij nog altijd dat ik een hond ben.

Anyhow:
- Ik ben één van de zeldzame mensen zonder gsm. Nooit gehad, en heb het nog altijd niet echt nodig...
- Volgens mij zitten er een paar zenuwen verkeerd aangesloten in mijn hand, want als ik op mijn vingers tel, doe ik 1 2 3 5 4. Wel vreemd, maar ik heb nooit anders geteld. Ik heb het al geprobeerd maar dan heb ik het gevoel dat het vel tussen mijn pink en ringvinger scheurt.
- Ik hou alles bij. Niet alleen stickers, prullekes, (inpak)papier, lintjes en strikken, kaartjes, pareltjes en andere rommel die ik om het even waar tegenkomen en niet kan wegsmijten... ook citaten, gedichtjes, liedjesteksten, stukken uit boeken en films... ik heb een hele stapel schriftjes waarin ik alles neerpen, en plakboeken met prentjes uit tijdschriften enzo. Gewoon omdat dat mooi is. En ooit misschien kan dienen als inspiratie.
- Mijn koffietrauma is ondertussen berucht. In bepaalde kringen ofcourse. In de refter van de kleuterschool stonden vroeger drie lange tafels en banken: eentje voor de kindjes die melk dronken, eentje voor koffie, en eentje voor koffie met melk. Ik zat natuurlijk aan de melktafel, want wel kind van vier drinkt er nu koffie?!?! Doch helaas was die tafel eens volzet en heeft juffrouw Verbist (curse you!) mij toen bij de koffie-met-melk-kindjes gezet. En hoewel ze zei dat ik melk zou krijgen, gaven ze mij toch koffie met melk. En ik was zo bang en verlegen dat ik niks durfde zeggen en dat maar gewoon heb opgedronken. Een beetje althans. IEUUUUUW!!!
Dus ik lust geen koffie. En geen alcohol. Het kind in mijn zweert nog altijd bij fruitsap en chocomelk. :-p
- Zeg mij een woord en ik weet vrij rap hoe ge het achterstevoren moet uitspreken. Vooral Wechelderzande!(*) Ik draai woorden automatisch om en praat soms achterstevoren, gewoon voor de leut.

En het stokje gaat naarrrrr... Twinkeltje, Zita en de Mosselclubbabes!

Update: het stokje gaat niet naar Twinkeltje :-p maar naar anyone die het nog niet heeft gehad!


(*) Het juiste antwoord is: ednazredlehcew