All I Want For Christmas

Een halve minuut nadat Valentijn naar zijn werk was vertrokken, stond hij hier al terug binnen... er zaten kleine poezekes aan Arabella haar etensbak!
Ikke mee naar buiten om te kijken, maar 't was veel te donker.
Ondertussen ben ik nog eens naar ginder geslopen, maar niks te zien aan de etensbak. In de slaapbak daarentegen: drie poezekes! Toen ik nog een beetje dichterbij kwam, koersten ze er vandoor... achteraan in de tuin, tussen de serre en de afsluiting, is een smal gangetje waar ze nog juist door konden lopen; dan kropen ze door de draad en verdwenen een paar huizen verder. De eerste twee althans. Nummer drie was een dikkerd en geraakte niet door het gangetje, dus liep hij maar terug, en ontwijkte mij door over het gras te krossen en in the meanwhile nog wat schijnbewegingen te maken. Die zit nu nog verstopt in de struiken... ofwel is hij toch nog gevlucht, OFWEL liggen ze alledrie terug in Arabella haar huisje te slapen. Godverdegodver. We hebben al kei veel moeite moeten doen om haar er in te kunnen laten slapen, maar nu gaat ze weer niet willen omdat het naar andere katten ruikt. En welke andere katten dan nog wel!
Hoogst waarschijnlijk het kroost van Zwartwittie en Den Dikke Roste (Arabella - euh, ikke eigenlijk - heeft hem afgewezen omdat hij een arrogante machosnob is) ... die spannen samen en komen hier ook om beurten (of samen!) van haar bakje eten. Great. Wij hebben één kat, maar geven eten (en een slaapplaats) aan een stuk of zeven exemplaren. :-s