vleervlinder

Op vraag van Jeronimo: een surrealistisch plantenverhaal!

Niet dat ik zo'n surrealistische job heb zenne: plantenschalen en bloemstukjes maken; maar net zoals ik er soms eens over nadenk wat ik allemaal zou kunnen uitsteken als ik 's nachts eens per ongeluk in een winkel of supermarkt wordt opgesloten, is een plantenbedrijf ook een uitstekende plaats om je fantasie de vrije loop te laten.
In de showroom, zoals ik het nu efkes chique ga noemen (terwijl het maar gewoon een magazijn is, mwoehaha!), staan de plantschalen enzo op van die coole houten kistjes die daar staan opgestapeld. Dan begint het al. Amai jong, ik zou nogal een groot fort kunnen maken met al die kistjes, en dan palmbomen en bonsai's op de kantelen zetten, blauw zand of steentjes errond als slotgracht (of gewoon de waterkraan openzetten), alle froggiebeeldjes daar in...
We werken daar ook aan enorme tafels die vol potgrond liggen, daar heb ik ook al plannen mee... vol mos leggen en dan volledig aanplanten, er staat daar toch genoeg... exotische kamerplanten, fruitbomen, buxusbollen, anything. En dan afwerken met al die voorjaarsbloemen die we gebruiken in onze plantschalen en die natuurlijk ook leven en zingen en stoefen hoe mooi ze wel zijn, die snobbige rozen en toeternarcissen!
Mijn fort, mijn kasteel, maakt van mij natuurlijk een prinses. Ik heb mij al meermaals afgevraagd of ik geen schoon kleedje zou kunnen maken met die paarse linten, oranje glittersteentjes en kleine plastieken roosjes. Planten en decoratiemateriaal zijn mijn favoriete speeltuin, waar ik door koers op mijn plantenkar die ik helemaal heb bespoten met nepsneeuw en vol met vlindertjes hang.
Haha, ik zie mij al gaan, volle gas, en dan, als ik op de baas en enkele klanten bots, beseffen dat ik effe de controle over mijn fantasie verloor.

Soms voel ik mij Kwik, Kwek en Kwak die een enorm ijskasteel maken en dan sneeuwballengevecht doen, of Gaudí, of facteur Cheval... als ik maar iets groot, raar, kleurrijk in mekaar kan steken, dat maar puur bestaat uit de voorhanden zijnde materialen in combinatie met mijn wilde fantasieën.

Dat is zo ongeveer waar ik aan denk terwijl ik primula's en narcissen plant, en die Fransen zich maar afvragen waarom het zo lang duurt tegen dat ik doorheb dat ze iets tegen mij zeggen...

Is dat surrealistisch genoeg of ben ik nu nóg gebuisd? :p