Summer #2

At last... de slaapkamermuren zijn ontmanteld. Byebye mottig bloemekesbehang! Zwaar en moeilijk beginnen en eindigen zo licht als een veertje, het klopte wel: na de drie muren waar de plaaster gewoon meekwam met het behangpapier zodat er grote gaten overbleven, bleek de vierde muur van houten platen te zijn, met maar één laag behang in plaats van drie, dat er dan nog supergemakkelijk af ging ook. Wat een luxe! Zoiets kan mij gelukkig maken ja.
En dat laatste geldt ook voor zonneschijn, koffiekoeken, een boek lezen in het gras, verse paprika, tomaten en kroten uit onze serre, uitzonderlijk weer eens kunnen inslapen na 's morgensvroeg wakker te worden met een volle blaas, liedjes van Eels, een reorganisatie van de bovenverdieping plannen (die voornamelijk bestaat uit mijn knutselgerief en rommel), eindelijk de lamp afgewerkt krijgen, paarse en oranje lucht, en knuffels van Valentijn en Arabella.

Update van 'in het verschiet': behang is er dus af (in de slaapkamer althans), heb daarbij gebruik gemaakt van een ladder, en ben daarna een naaimachine gaan kopen. Het geld rolt, ja. En ik ook. Over de grond van het lachen, meer bepaald, na dit stukje dwaze humor:

'Welkom in Atlantis, de stad met toekomst! Zie je die griffioen daar boven op die minaret?'
Hij wees met zijn stuk gereedschap naar de spits van een minaret die achter hem oprees. Op de bovenste trans zat een enorme griffioen.
'Ja,' antwoordde ik.
'Dat is een echte griffioen. Weet je wat dat betekent?'
'Nee,' zei ik.
'Dat betekent dat het een echte griffioen is.'

(Walter Moers - De 13 1/2 levens van Kap'tein Blauwbeer... danku Lilith)

Staat nu op het programma: morgen een hele dag shoppen, in het kader van de reorganisatie natuurlijk (en achter naaigaren, want nu heb ik begot niks aan da naaimachien).
En mij bezighouden met mijn nieuwe hobby: plamuren. Het zit mij in het bloed. Ik heb mijn roeping gemist, djuu toch!