woensdag 20 september 2006

"We need more culture, and dignity!"

Wat dat betreft heeft Sam the eagle gelijk - en het stond begin deze maand ook al in koeien van letters in de gazet: het nieuwe cultuurseizoen is aangebroken! Ik merk het aan de kalender die alsmaar voller raakt. Dit weekend for the first time in my life naar Cirque du Soleil.
Maandag start ik dan met een nieuwe reeks djembélessen. Ik heb al een paar jaar les achter de rug, maar dat is ondertussen al zolang geleden dat ik de meeste ritmes alweer vergeten ben. Thuis oefenen zit er ook niet meer in, met onze dunne burenmuren. En nu dus een nieuw begin in een nieuwe provincie, in een nieuwe groep met nieuwe mensen, een nieuwe leraar, nieuwe ritmes... helaas allemaal zonder babbelMarjolijn naast mij. 'k Ben benieuwd! Misschien eerst eens checken of mijn vel nog niet gescheurd is. Dat van mijn djembé, of course.

Nog een voordeel van wonen in semi-stad Menen: nu moet ik geen half uur meer rijden vanuit een boeregat om aan cultuur te geraken. Vijf minuutjes met de fiets volstaan: zalig! De tickets van het CC liggen hier al te blinken, can't wait om Kommil Foo te zien (daar waren we vorig jaar iets te laat bij), nog wat stand-up comedy, dans en percussie... En films natuurlijk! Het CC heeft elke maandagavond een 'alternatieve' film op het programma staan... doch helaas is er de wet van Murphy en heb ik dan al juist djembé.
Gelukkig is de nieuwe Budascoop (voormalige Limelight/Pentascoop) in Kortrijk geopend en ga ik dus alsnog de kans krijgen om Tideland te zien! En 'Adam's apples', over een neonazi die een appeltaart wil bakken, lijkt ook wel okee. Als het over eten gaat, is alles okee. En de Kinepolis mag mij misschien nog verwachten voor Lady of the water en Science of sleep (pas volgende maand uit).
Doe daarbij nog wat toneel en tentoonstellingen en mijn cultuurspiegel is weer op peil! Juicht!

En als dat dan nog niet helpt: we hebben sinds vandaag tv.
Jawel,
televies! El boyfriend heeft niet zoveel creatieve plakselbezigheden als ik en begon zich na bijna een jaar danig te vervelen. En dus heeft hij zijn goesting gekregen! Niet dat ik echt tegen tv ben; ik zie ook al eens graag een film, een onnozel programma of een documentaire... maar als er geen verleiding is, moet ik er ook niet aan weerstaan he. En zonder tv was ik ook verplicht om alternatieven te zoeken, als ik mij niet wou vervelen. Dat is tot nu toe al goed gelukt: mijn te-lezen-boeken-lijst is al een heel pak korter geworden, nu ik gezellig met een boekje in de zetel kan liggen ZONDER TV OP DE ACHTER- OF VOORGROND. Die tijden zijn nu ook voorgoed voorbij. Als de slaapkamer helemaal behangen en opnieuw ingericht is, maak ik daar wel mijn leeshoekje van.

Nog zoiets: dat #!§%*$& behang!
't Is aan het mislopen, jom! Er heeft hier iemand serieus ge-voodoo'd met de muren en het papier.
Toen Valentijns vader vorige vrijdag kwam helpen behangen, verliep het nogal traag en moeilijk omdat hier nu eenmaal alles (vloeren, plafond, muren) scheef staat, maar soit, de muur zag toch al funky rood en niet meer ouwmétenbruin of gewoon - the horror! - wit. Daarna kwamen er op sommige plekken tussen de stroken weer stukjes muur tevoorschijn. 'Relax, chill', dacht ik, 'dat komt wel goed.' Yeah right. Zaterdagochtend bleken die stukjes muur vergroot te zijn. Open stukken van bijna een halve centimeter breed en zeker 30cm lang. Om maar te zeggen dat het op niet veel meer trekt. :-(
Als mijn voetsie genezen is, zal ik er nog eens invliegen se.
You better run and hide, wicked voodoo!

5 opmerkingen:

Anoniem zei

El boyfriend niet zoveel creatieve bezigheden? Tssss... Die is gewoon moe na een hele dag hard labeur :-p

Anoniem zei

Ik ken dat, die spleten wit... Wat ik deed: muur vooraf donker verven met goedkope verf. Als er dan een stukje muur komt piepen, valt het niet zo hard op.

En woehoe: de sprong! Mie jealous (behalve op die voet natuurlijk).

vleervlinder zei

We hadden die muur inderdaad beter eerst geverfd, maar we gingen er vanuit dat die niet zo ambetant ging doen. :-p Ik heb juist op de spleten stroken behang van een paar centimeter breed geplakt, en nu valt het toch ook al niet meer zo op. En daarna hang ik er nog wel wat posters tegen. :-)

vleervlinder zei

En de voet is ondertussen genezen... ware het niet dat er daarna al een bus douchegel is opgevallen, en dan heb ik nog een parking vol grote struikelstenen moeten trotseren. Just my luck

Anoniem zei

Hahaha, ik ken dat scenario. Gevolg: tussen het auberginepaars gluurden witte stukjes muur. Toen we beneden dan gingen behangen in het chocoladebruin, gingen ze ons niet nog eens liggen hebben. Vandaar dus: schilderen.

Ach, al doende leert men!

;-)