En dan nu: het nieuws

Het goeie:
Vanmorgen zat er WEERAL een envelop van GoPassGate voor mij in de brievenbus. 'Wat zou ik nu weer gewonnen hebben?', vroeg ik mij af, en dat kon vanalles zijn, want ik had plichtsgetrouw alle wedstrijden meegedaan. Na de schoenen waar ik niets aan had en het Ardennenavontuur waar ik niet naartoe kon, ging het nu om 2 tickets (inclusief 4 drankjetons, woooow!) voor een concert van Absynthe Minded, 17 november in de AB. En deze keer ga ik zelf!
De vraag is nu: doen er dan écht geen andere mensen mee aan die wedstrijden? Of is die 'onschuldige hand' die de winnaars kiest gewoon hevig verliefd op mij?
Hoe het ook zij: misschien wordt het toch eens tijd voor Euromillions...

Het slechte:
Ik was nog maar net uit mijn bed of de telefoon ging. 't Was iemand van het interimkantoor, met de mededeling dat op het werk een hele productielijn was weggevallen ofzo, en er dus geen werk meer was voor de interimmers aldaar. Waaronder ik dus. Mijn dagje verlof turns out a bit longer, blijkbaar. Komt langs een kant wel goed uit, want ik heb hier in huis nog zoveel te doen waar ik gewoon niet toe kwam met al dat werk... aan de andere kant had ik nu iets gevonden dat ik graag (en goed) deed, en waar ik normaal gezien nog wel tot na Kerstmis had kunnen blijven. Niet dus.

Bij wijze van shoptherapie had ik dan maar besloten om naar Menen centrum te trekken en al mijn versverdiende centen uit te geven. Ik zou met de bus gaan want
1) mijn Buzzypazz is bijna vervallen en ik ga er geen nieuwe meer kopen (zou 'm toch niet terugverdienen), dus dit zou wel eens mijn laatste Buzzyritje kunnen zijn;
2) ik was too fucking lui om met de fiets te gaan en
3) ik zou zodanig veel kopen dat ik het niet zou kunnen vervoeren op mijn tweewieler.
Zo gezegd, zo gedaan. Een ezel stoot zich geen 5 keer aan dezelfde steen, dus onderweg naar de bushalte keek ik heel de tijd om, om te zien of de bus er nog niet aan kwam. En ja hoor, dat misbaksel was weer te vroeg en 'k heb nog een spurtje mogen inzetten om tijdig aan het buskot te zijn. Ik had evengoed gewoon in mijn zetel kunnen blijven liggen, zo bleek achteraf.
De supercoole so called 'barok fotolijst' in 't Kruidvat? Hadden ze niet. De flashy bloempotten evenmin. De bleitkinders wel. Het bollenbloesje in de Zeeman bleek ook spoorloos. En waarvoor ik ook naar de Wibra ging: 't was er niet. Meer winkels zijn er in Menen eigenlijk niet, dus daar stond ik dan schoon: zonder shoppingwaar, en met nog 3 kwartier op-de-bus-wachten in het vooruitzicht. 'k Heb mij dan maar in de bib verschanst met Peter Pan-strips en een zere poot.
Want dat is dus het nadeel van niet met de fiets gaan: heel dat stuk van het centrum naar De Barakken moest ik te voet doen. En mijn verstuikte achterpoot kan zo'n afstanden blijkbaar nog niet aan.
Thuisgekomen heb ik dan maar uit pure miserie de strijk gedaan, gekookt, afgewassen en behangen. En u?