Omdat vandaag nu eenmaal over gedichten gaat: hieronder het enige gedicht dat ik hélemaal - wow! - vanbuiten ken.
Buiten 'mijn stoeltje heeft vier poten...' natuurlijk.
Boom
Een ruwe bast, mijn boom
Hij houdt me vast
Met al zijn armen
Ik mag me aan hem warmen
Mijn wang, zijn schors, mijn hand
Wie heeft hem ooit geplant?
Een jongetje dat schaduw zocht,
maar niet zo lang kon wachten
De wind waait mijn gedachten
tot boven in de kruin
Dag kind van lang geleden
Dag koelte in mijn tuin
(André Sollie)
donderdag 25 januari 2007
Ge dicht een dag (en opent een andere)
Gepost door vleervlinder op 20:39
Labels: zie zie poëzie
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Vanbuiten ken ik: ik ben lekker stout van de onvergetelijke annie mg schmidt
"Ik wil niet meer,
ik wil niet meer,
ik wil geen handjes geven
ik wil niet zeggen elke keer
jawel mevrouw, jawel meneer
nee nooit meer van mijn leven!
........."
jaaaaa, en in plassen stampen enzo! :-)
Een reactie posten