Nooit Was Ik Nog Ramen

Regen. Een actueel fenomeen, in tegenstelling tot sneeuw.
Regen binnen, ook altijd een actueel fenomeen als het ons huis betreft.

Daarstraks besloot ik om het rolluik van De Andere Kamer (aka knutsel- en rommelkot, vanaf nu aka De Blauwe Kamer) nog eens open te doen. Ge kunt daar namelijk niet heel den tijd in den donker zitten he. Oja, er is elektriciteit hoor, maar dat beetje natuurlijk zonlicht tijdens deze wintermaanden is toch kostbaar. Iets later bewees het raam nog maar eens dat het echt geen isolatiewonder is (daarom dat dat luik heel de dag dicht is), toen er regen over de vensterbank stroomde, langs de binnenkant.
Aiaiai (Puerto Rico), dacht ik, sebiet mijn bureau vol water! Gelukkig had ik daar geheel toevallig net een dweil liggen en die slaapt nu op de vensterbank.

Effe later ging ik beneden iets halen en zag ik druppels op het keukenraam. Logisch, zou men zeggen, het regent namelijk. Maar de keuken grenst helemaal niet aan buiten. Neejneej, de keuken grenst aan de gang, dat geval met een glazen dak en een goot. Dat geval dat al eens onder water heeft gestaan toen het, dankzij het evil yoghurtpotteke dat in de regenpijp vastzat, met bakken binnenregende. Als het regent en ge staat onder dat glazen dak, dan voelt ge gewoon allemaal fijne druppeltjes. En langs de zijkanten zijn de druppels al niet meer zo fijn - er staat al een kleine plas.
En het ergste is: druppels... op... de... ramen!
Moet dat NU?! Ik heb sinds eergisteren mijn halfjaarlijkse partijtje ramen-wassen achter de rug! Stupid rain, you're ruining my day!
Joenge joenge toch, daar krijg ik zo het schijt van he...
Geef mij maar een bunker.