The joy of oplichterij (and how to cope with teleurstelling)

'Haha, ik heb daarstraks De Post in 't zak gezet!', ging mijn eerste zin hier zijn. Maar dat bleek dan toch niet zo, bugger.

Ik moest voor Valentijn naar De Post en vroeg aldaar '10 zegels van 90 cent en 10 van die blauwe priorzegels voor internationale post'. De kerel achter het loket had mij blijkbaar niet goed begrepen en gaf mij 2x 10 zegels van 90 cent (zijnde 70 cent en 20 cent). Hij moest er dan iemand anders bijhalen om dat te annuleren want hij had de rekening al afgedrukt en al... soit, ik ging dan uiteindelijk naar buiten met hetgeen ik moest hebben.
Thuisgekomen kijk ik op mijn rekening. Tiens, 9 euro, da's dan toch maar alleen voor die 10 postzegels? Diejen is die blauwe vergeten aan te rekenen! En da zijn er precies zoveel... 25 in plaats van 10!
Ikke kei content dat ik De Post had bedrogen en dat ze mij toch nooit ofte nimmer zouden kunnen opsporen.
Ik vertel het goeie nieuws aan Valentijn maar die weet mij te zeggen dat die blauwe zegels gratis zijn.
GODVERDOEME TOCH.

Maarja dan heb ik er nog altijd 25, nah!