Shopwraak

Koppig ben ik vandaag helemaal naar Roeselare getrokken om alsnog de Kruidvatse barokfotolijst en bloempotten te bemachtigen.
Sweet as he is (en daar passeren as he must) heeft mijn lief mij daar afgezet. ‘Daar’ zoals in ‘zo’n 1000km van het centrum’… na een tijdje stappen en mijzelf vervloekend dat ik mijn sjaal niet mee had, ben ik dan toch blauwgekaakt aan de winkelstraten geraakt. Mijn voet heeft het zelf niet laten afweten en al!
Eerst langs de kringloopwinkel gepasseerd, maar ze hadden daar niks interessants, behalve dan een oude mazoutpomp die veel te veel kostte. Koud en hongerig heb ik mij dan maar teruggetrokken in de wereldwinkel alwaar ik een voorraad zoetigheid heb gekocht die vijf minuten later al onderweg was naar mijn maag.
Heel wat oversteken, kijken, prullen, passen en kopen later was ik al bijna aan het einde van de winkelstraat zonder een Kruidvat tegen te komen. Toen bleek dat snodaards het einde van de straat een beetje een bocht hadden laten maken, en dat ze dáár het Kruidvat hadden verstopt! Ze doen maar: ik heb nu tóch een bloempot en mijn barokke fotokaders. Knalgroen en paars, en de paarse hangt al uit mekaar. :-s (Slecht gelijmd, zeg ik u!)
Het probleem is nu dat ik geen gaten in de muren durf maken nu het nieuwe behang er tegen plakt. Dus die kaders zijn gedoemd om ergens op een tafel of een kast te blijven staan. Of tussen mijn eeuwige rommel te blijven liggen.
Maarrrrrr… dat is nog niet alles! My vestjes-en-truitjes-troubles are over! Troubles zijnde ‘ik heb vooral bloemekesrokken, en vooral streepkesvestjes/truitjes, en da gaat ni samen’. Ik dacht dat my troubles al over waren toen ik tijdens de zomersolden een effen groen truitje kocht. Dat bleek dan buiten mijn eveneens groene bloemekesrok gerekend te zijn, die ik nog altijd nergens mee kon combineren zonder ofwel overdreven flashy, ofwel overdreven bioproduct te zijn. ‘Had ik maar een blauw truitje ofzo’, dacht ik daarstraks. En toen leidde een stralend licht vanuit den hemele mij recht naar een appelblauwzeegroen exemplaar dat zich thans rond mijn kathedraal van een lichaam bevindt. En perfect bij mijn ogen past. Ik ben zowaar verliefd geworden op mezelven.

En Brenda, het ambetante ADHD-barbiekind, en Britney, de schattige doch hysterische peuter van op de bus, kunnen daar nikske aan veranderen!