't Is herfst-erfst-rfst-fst-st-t *echo echo echo*

Eindelijk een dagje zonder regen! Zelfs ZON begot!
"Daar moeten we van profiteren", zei ik tegen mijnen Eugene, en gewillig voerde hij mij (okee, ik moest wel trappen en sturen enzo) naar overal waar ik maar wilde.
In this case: het Duits militair kerkhof. En gelukkig nog op tijd ook: de stoute wind had alle kleuren nog niet uit de bomen geblazen. Gewapend met mijn camera, Valentijns extra batterijen (die goed van pas kwamen! na een minuut begaven de mijne het al) en een plof-er-
gerust-mee-in-het-natte-gras-broek gaf ik mij volledig over aan den Duits. Of wat er nog van overschoot, althans.
Het resultaat, dames und heren, kan u hier bezichtigen.
Een geslaagde middag, I must say... wat een paar straaltjes zon, een beetje kleur en een stel ouwe bomen al niet kunnen doen he. Ik voel mij weer helemaal Zen. Al een chance, want morgen wacht er mij een hele berg strijk...