Kerstmis

Twee feesten achter de rug, nog drie te gaan...
Leukste kerstcadeautje tot nu toe: meer dan 260 euro belastingsgeld teruggekregen, wootwoot! :-)

Miniscule

The bright side of life

- Onze kerstboom!
Ik keek een beetje op tegen al de kerststress van ongeïnspireerd, verplicht cadeautjes kopen en al die drukte, maar onze kerstboom maakt heel wat goed. Ik zou hem liefst het hele jaar laten staan, zo rustgevend is hij. :-)
Dit jaar had ik besloten om mijn chaotisch kleurenpalet eens achterwege te laten en mij te houden aan een strak kleurenpalet: zilver, blauw en paars. 'k Heb er dan nog wat versiering voor moeten bijkopen maar nu staat de boom hier wel mooi te fonkelen!
(Al kon ik het toch niet laten om de gouden sterren en roze discobolletjes in de luster te hangen, gnagnagna...)

- Kleren!
Dat ik maandag een regenboogtrui zou kopen, stond vast... het rokje en t-shirtje niet, maar ik wou mijzelf toch nieuwe kerstkleren gunnen, en ik heb er geen spijt van. :-)
Shoppen als je iets nodig hebt is trouwens een slecht idee... zoeken en niet vinden en beginnen panikeren en dan maar iets kopen waar je over twijfelt, en dat je achteraf toch niet zo graag draagt: been there, done that. Geef mij dan maar shoppen voor de leut en kopen wat je echt wil.
Mijn bankrekening is daar dan niet echt blij mee, gelukkig ga ik voor low-budget en vind ik geregeld wat in de kringloopwinkel. Maat, I love de kringloopwinkel! Die van Kortrijk: groot genoeg, en dus keuze genoeg. Die van Wevelgem: alleen maar kleren. Meestal beland ik daar in een paskotje met meer dan 10 kledingstukken, en meestal past de helft niet, maar de andere helft is dan wel very okay tegen een very okay prijsje. Zoals dinsdag: een rok van Vero Moda voor 5 euro, wootwoot! I mean, iemand heeft waarschijnlijk zeker 30 euro betaald voor die rok, dropt die dan gratis in de kringloopwinkel en dan moet ik er maar 5 euro voor geven - zotjes!
Dan nog een rok, vestje en jeansbroek voor elk 3 euro, een sjaaltje, knopen, draad en breinaalden... de kringloopwinkel is mijn vriend. :-)
Soms koop ik daar ook dingen die niet perfect zitten, maar die bewerk ik dan een beetje, of die verknip ik en dan doe ik er iets anders mee... niks gaat verloren (en dat is te zien aan de zich opstapelende bergen materiaal dat ik bijhoud).

- En dat brengt ons bij mijn naaimachine!
Na veel gesukkel en gevloek heb ik het in september uiteindelijk toch maar voor herstelling teruggebracht naar de Collishop: ofwel lag het aan mij, ofwel was er iets serieus mis met de onderdraadspanning (waar nooit spanning op stond, hoe ik ook draaide aan de knopkes).
In de winkel zeiden ze dat ik mijn naaimachine dan toch wel 2 à 3 weken zou moeten missen - alsof dat heel lang was.
Sinds vandaag heb ik mijn naaimachine terug: 3 MAANDEN later dus.
En ze hebben mij een nieuwe gegeven, dus mijn geklungel met de vorige lag niet aan mij. Al heb ik nu nog zitten vloeken... want de handleiding is helaas nog dezelfde en die suckt tegen 100 per uur. Het kan mij niet schelen dat ze soms letterlijk en zeer zwak is vertaald uit het Duits, er zijn Nederlandstaligen genoeg die er dan achteraf de spellingsfouten zouden kunnen uithalen. Dat kan ik ook dus ik heb het nog ietwat verstaanbaar gemaakt voor mijzelf, helaas kloppen de tekeningen die er bij staan ook niet en is het echt een gepruts om mijn draad nog maar gewoon ingeregen te krijgen. En dat zou dan een goei machien zijn voor beginnelingen: don't think so!
Maar soit, dat is uiteindelijk allemaal gelukt en tot mijn grote vreugde was mijn onderdraad al bij de eerste test perfect aangespannen, wahoei! Maat, can't wait om kleren in mekaar (proberen) te steken! :-)

En dan morgen ook nog eens naar het Boekenfestijn; the bright side of life gaat gepaard met geld uitgeven, doemetoch!

Het leven is een feest, alhoewel je zelf
af en toe de slingers moet ophangen.

Dario - De jeugd van tegenwoordig

Toen ik maandag met mijn zus rondhoste in Antwerpen city, besloten we eens een kijkje te gaan nemen in de vernieuwde stadsfeestzaal. Ons oog viel direct op Urban Outfitters, een nieuwe winkel, en daarna vielen mijn ogen - allebei! - op de zaligste handschoenen en sjaal ever. EVER!

En ook de duurste ever. 8-( In de 40 euro voor de sjaal en 23 euro voor de handschoenen... en ze hebben dan zelfs geen toppen! Dat is toch te veel voor deze Corneel. Dus er resten mij twee mogelijkheden: de rest van mijn leven het gevoel hebben dat er iets ontbreekt, of die dingesen zelf maken. Ik heb besloten voor het laatste te gaan. :-D
Nu moet ik dus nog leren breien. Which will be terrible, want in het derde leerjaar heb ik daar een trauma aan overgehouden, al lag dat wel eerder aan the monster from hell, juffrouw Ria. Een tijdje geleden heb ik al eens een poging ondernomen maar die is jammerlijk mislukt. Misschien toch maar gewoon een vilten panda op een t-shirt naaien... *gloeilampje boven hoofd*

hip hip hoera!

Zoals reeds vermeld in het vorige bericht heeft Arabella het niet zo voor hoofddeksels, maar ze woont vandaag twee jaar bij ons en dus is een kroontje verplicht. :-)
Bij wijze van verjaardagsattack kwam ook net vandaag iemand het bakske voor internet/telefoon repareren, maar vanaf dat Arabella de deurbel hoort, springt ze altijd uit de zetel en vlucht ze naar de keuken. Omdat ze uit pure paniek eens een meter omhoog tegen de deur is gesprongen en daar is blijven hangen, had ik rap de deur naar boven opengezet zodat ze naar de slaapkamer kon vluchten, maar madam had zich ondertussen al verschanst achter (en half onder) het fornuis en het duurde effe tegen dat ik haar kon overtuigen om weer tevoorschijn te komen. En dan keek ze zo bang en hing ze vol spinnenwebben, de zielige verjaardagsduts... maar nu ligt ze weer gezellig in de zetel te snurken. :-)

Hihi, twee jaar geleden zag ze er nog zo uit:

mihihi

had ik maar zo'n kat... die van ons moet niks weten van hoofddeksels :)

Na een maand wordt het misschien toch nog eens tijd om hier een berichtje te posten... De laatste tijd ben ik veel meer bezig met foto's en prentjes in plaats van met schrijven, en voor zover ik nog inspiratie heb, is dat overdag en tegen dat ik 's avonds thuiskom ben ik alles alweer vergeten of ben ik gewoon te futloos om nog iets neer te pennen.
Dan maar een quick update!

- Mijn zus komt bijna terug van twee weken Iran en heeft al enkele enthousiaste mails gestuurd over dingen met kamelen en waterpijpen... oh boy! Ik kan mij eigenlijk absoluut geen beeld schetsen van hoe Iran eruitziet, behalve zand en stof, maar naar het schijnt is het er wel mooi, 'k ben benieuwd naar haar foto's. En die zal ik normaal wel te zien krijgen, want ze is nog niet ontvoerd en heeft alvast laten weten dat het daar niet gevaarlijk is. :-p
Toch jammer dat ze, toen ze net was vertrokken, mijn pestpost heeft moeten wegsmijten voor het geval ze er toch problemen mee zou krijgen. Als entertainment voor op het vliegtuig had ik een foto afgeprint van Gringo De Onuitstaanbare, en het hoofd van mijn zus op dat van Ciska geplakt. Soit, 'k ga dat gewoon opnieuw afprinten... in 't groot. :-D

- Na een half jaar twijfelen en centjes sparen heb ik dan eindelijk toch een lippiercing! 'k Ben er supercontent mee, al is het nog wel supergevoelig... vooral als mijn lief mij per ongeluk een dzjoefknuffel geeft, of ik met een kartonnen doos tegen mijn eigen gezicht sla.

- Ik ben dit jaar weer begonnen met djembélessen en voelde er mij vanaf les één al niet zo goed bij, dus heb ik besloten om er gewoon mee te stoppen. Ik was overgeschakeld naar de volgende groep en had dus ook op een later uur les, maar dat was veel te vermoeiend. Niet dat het extreem laat was (er is zelfs een derde groep, die hebben nog later les), maar als ik 's avonds in de zetel zit, geraak ik er nog maar moeilijk uit. Ik besloot een les over te slaan met het idee dat ik de week erna wel weer zin zou hebben, maar eerlijk gezegd mis ik het geeneens.
Hoewel de lessen op zich wel leuk waren, hoeft het voor mij niet meer. Jammer van het geld dat ik al heb betaald voor een volledige trimester, maar tegen mijn gewoonten in lig ik dáár zelfs niet van wakker.

- Ergens in september heb ik mijn naaimachientje voor reparatie teruggebracht naar de Collishop, en daar zeiden ze dat het toch wel 2 à 3 weken kon duren tegen ik het terug zou hebben. Whatever, dacht ik, als het niet werkt kan ik er ook niks mee doen. Dubbel zoveel weken later blijkt mijn naaimachien gerepareerd te zijn... en nu moet ik nog een dikke 3 weken wachten tegen dat ik het kan gaan afhalen. :-s
Soit, zolang het maar werkt als het terug is, want ik heb er eigenlijk nog niks fatsoenlijks mee kunnen uitvreten en ik zou graag eens kleren in mekaar steken. You better watch out, little Gucci-dress! 666!

- Na 5 weken interimmen in een tabaksfabriek, ben ik deze week eindelijk weer aan de slag gegaan in de plantengroothandel waar ik al eens heb gewerkt. Niet dat ik al dingen heb kunnen uitsteken met planten... binnenkort is 't opendeurdag dus hebben ze mij op de decoratie-afdeling gezet om alles een beetje te ordenen en aan te vullen. I don't mind! Decoratie = glitters, lichtjes, vazen, manden, beeldjes, kaarsen, potjes en prullekes allerhande. I (l) per kleur gerangschikte kerstversiering! I don't (l) linten per kleur rangschikken... ik heb gisteren een halve dag gehurkt een rek zitten vullen en mijn benen zijn nu superstijf. Als ik wil zitten laat ik mij eigenlijk gewoon vallen, en ik hoop dat dat op een dag niet fataal afloopt voor de wc-bril. En ik kan ook al niet meer normaal lopen van de stijfheid - voorbijgangers zullen wel denken dat ik in mijn broek heb gekakt.
Ja en?! :-D

Soit, dat is het zo'n beetje, want door al dat werken heb ik amper tijd en energie voor iets anders. Hopelijk heb ik deze donderdag een beetje tijd voor mijzelf en mijn creatieve ideetjes, maar ik vrees dat ik weeral serieus ga mogen opruimen tegen dat ik daar plaats voor heb...
Opruimen, story of my life. :-/

Maar toch nog een skwoontje om af te sluiten:

't Is hier weer een tijdje stil, ik heb precies niet zoveel te vertellen.
Okee nee, ik heb véél te vertellen, er lijkt de laatste tijd zoveel te gebeuren, zowel positief als negatief, maar dat zijn allemaal zodanig kleine dingetjes dat ze waarschijnlijk onbelangrijk lijken voor een buitenstaander. Maar voor mij zijn ze dat dus niet, en ik heb mij al zoveel keer achter de computer gezet om erover te schrijven, maar ik vind het precies leuker om gewoon in stilte in mijn hoofd op mijn eentje van al die dingen te genieten en ze opnieuw te beleven.

Hoe het stilaan echt herfst wordt... dat mijn nieuwe schoenen fantastisch zijn en ik blij word van er naar te kijken... dat ik weer wat centjes heb bijverdiend en een nieuwe cd-speler, botjes, een lippiercing en gaatjes in mijn oren dus stilaan dichterbij komen... hoe leuk het is om regelmatig af te spreken met Marjo waardoor het lijkt dat we helemaal niet zo ver van mekaar wonen... dat de douche van mijn ouders zoveel meer deugd doet dan de onze en dat mijn haar dan helemaal anders (goed dus) aanvoelt... dat ik ook nog rond kan lopen op plaatsen van vroeger en herinneringen kan ophalen zonder om te kijken of zonder supermelancholisch te worden... hoe deugd het doet om eens echt uit te slapen en geen hoofdpijn te hebben... dat dingen zo goed kunnen smaken als je ze na lange tijd eet juist op het moment dat je er zo'n zin in hebt... het lijkt lang geleden dat ik ook nog zo heb gelachen.

Ik ben zo blij dat de zon schijnt, zelfs op dagen dat het regent, zelfs op dagen dat mijn longen en kleren vol tabak zitten en mijn rug uit mekaar lijkt te gaan vallen, zelfs op dagen dat ik het gevoel heb ik dat ik single, een weeskind en door iedereen verlaten ben... ik ben zo blij dat ik niet kan slapen, omdat mijn hoofd overloopt van leuke ideetjes die dan ook nog eens haalbaar zijn - ik ben blij dat ik weet dat ik eigenlijk leef, of tot leven kom, op die momenten dat ik dood lijk.

Feelgoedmeezinger van het moment: hierzo!

have a nasty talk-like-a-pirate day!

200% cute

Verstoten aapje vindt nieuwe liefde

Dit door zijn moeder verstoten macaqueaapje is in een dierentuin in China dikke maatjes geworden met een witte duif. Het twaalf weken oude diertje werd gered nadat hij door zijn moeder was verstoten.
In een ziekenhuis knapte de macaque op, maar hij was verre van vrolijk, totdat de duif in zijn leven kwam, vertellen ziekenhuismedewerkers. Inmiddels is het koppel onafscheidelijk.

'k Ben het eigenlijk al lang van plan en 't is er nog nooit van gekomen, maar een jaar na datum vind ik het toch echt tijd: I present you... de dvd van mijn duosprong!
Allee, 't is ni de volledige dvd want het beginstuk is een voorstelling van de paracentra en alle soorten sprongen, dus dat heb ik er afgeknipt.
Het stuk duurt nu ongeveer 9 minuten, een heel klein deel van uw tijd... komaan, 9 minuten om mij uit te lachen! :-)

verstript

door Julian :-)

Dagsluiting

Eigenlijk geloof ik niets,
en twijfel ik aan alles, zelfs aan U.
Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft,
dan denk ik, dat Gij liefde zijt, en eenzaam,
en dat, in zelfde wanhoop, Gij mij zoekt,
zoals ik U.

(Gerard Reve)

To zen or not to zen

Ik heb regelmatig de neiging om dingen die ik ook gewoon kan kopen, zelf te maken. Soms is dat moeilijk willen doen. Soms is dat gierig doen. Meestal is dat gewoon creatief doen.
Zo ook nu. Valentijn heeft een mooi groot foto-album van vroeger; de mensen van de fotowinkel (die nu niet meer bestaat, helaas, anders kon ik er een kijkje gaan nemen) hadden dat zelf gemaakt (gedeeltelijk met handgeschept papier, yummie!) en gebonden, en nu ga ik dat namaken.
Want ik heb een album nodig voor onze foto's van Noorwegen, en ik wil die bindmethode kunnen, 't ziet er niet zo moeilijk uit.
Dus nu ben ik al heel de dag bezig met het verknippen, plooien en plakken van de overschot van ons blauw behangpapier. Ik heb al twaalf vellen en zou aan vijftien kunnen geraken, maar nu blijkt mijn blauw papier op te zijn. En ik dacht dat er nog kei veel was! No panikare, dacht ik, dan doe ik de rest wel in het groen, Noorwegen is toch ook groen?
Na de papiervoorraad gecheckt te hebben, blijk ik nog maar genoeg groen te hebben voor één vel... IIIH!
Paars dan? I don't know. Van oranje hebben we nog twee volledige rollen - maar dat is dan weer zo'n kleur voor een reis naar Rio de Janeiro ofzo. En beige is zo... euhm... beige? Problemo problemo.

Maar niks kan mijn vandaag van mijn melk brengen, want ik heb daarstraks havermoutpap gemaakt en ben dan nog eens naar het Duits militair kerkhof gefietst. Ik was alleen thuis en verveelde mij, 't is de enige dag mooi weer, mijn fietsconditie moest opgekrikt worden... 'k ben blij dat ik ben gegaan. Beetje lezen, schrijven, nadenken. Ik kom daar echt graag... lekker rustig en groen. Ik voel mij weer helemaal zen.

Maar zou ik nu toch niet beter gewoon een fotoboek kopen?

Everything zen, everything zen - I don't think so...

Ik droom weer vreemd de laatste tijd. Bijvoorbeeld dat Stef Kamil Carlens mij achtervolgt en ik hem, maar dat is natuurlijk leuk. (h)
Maar vannacht droomde ik dat ik in de tuin van de koning was om mijn 365-foto van de dag te trekken, en toen werd ik aangevallen door ooievaars en kroonkraanvogels. Een normaal mens zou van de eerste keer 'ksssht!' zeggen, en dat helpt, maar ik riep heel de tijd 'fuck you, bol het af!' en ze bleven mij dus maar pikken.
Daarna was ik plots een fietstocht aan het maken met een troep kindjes, waaronder een paar neefjes en nichtjes... we reden langs een grote drukke baan, en plots riep ik 'als ge hier rechtsaf gaat, komde aan ons huis!', terwijl dat kei hard niet waar was want er loopt hier helemaal niet zo'n baan. En het vreemdste van al is dat ik al eens van die baan heb gedroomd, er lag toen een parkje naast, denk ik.
Maar die baan bestaat helemaal niet, of ik ben er in ieder geval nog nooit in het echt geweest - waarom droom ik daar dan zoveel van? :-s

En soms heb ik ook flashbacks over dingen die helemaal niet gebeurd zijn. Bijvoorbeeld één of ander loungy feestje, ik ben daar nog nooit geweest, maar soms flitst dat opeens door mijn hoofd... de plaats, de mensen, de sfeer, allemaal hapjes en drankjes, een grote kristallen luster. En om het nog een beetje vreemder te maken heb ik dan maanden later een déjà-vu van die flashback; ik denk dat ik dan misschien juist naar dezelfde muziek luister of dezelfde reclame zie als bij die eerste flashback en dat die daardoor terug wordt opgeroepen.
'k Ga dat eens allemaal bijhouden en er een patroon in zoeken. 8-)
Maar van waar komt die eerste flashback dan? Ik herinner mij een hippe party uit een vorig leven, jeuj!!

'k Ben er vet mee.

Not my lucky day today.
Ik doe al enkele nachten geen oog dicht omdat ik heel de tijd denk aan botjes. Enkellaarsjes, zonder hak, zwart (dus overal bij passend), gezien in de folder van de Scapino, en dan uitgescheurd en in mijn portefeuille gestoken om er op elk moment van de dag naar te kunnen kijken.
Ik ben nog nooit verliefd geweest op botjes.
Toen ik ze dan vandaag wou gaan kopen probeerde ik mijn liefde te kalmeren, voor het geval de botjes eigenlijk helemaal ni goe zouden zijn. Ik geraakte ni gekalmeerd, en ze bleken inderdaad ni goe te zijn. *bleit* Stofke dat volgens mij rap zou verslijten, veel te dunne zool, ze zaten ongemakkelijk, en alleen als ik er als een piraat zou willen uitzien (okee ja, soms wil ik dat) zouden mijn smalle enkels content zijn met botjes die vanboven kei breed uitlopen. Geen botjes dus. En wedden dat ik er vanzeleven nooit meer mooie vind en dus al mijn kleedjes moet combineren met basketsloefen?

Achja, misschien maar best ook, want ik heb eigenlijk geen geld om uit te geven. Volgende week zou ik normaal - eerst zien en dan geloven! - weer kunnen beginnen bij de plantengroothandel waar ik al een aantal maanden heb gewerkt... voordat jobstudenten er met al het werk vandoor gingen. En voordat ik de RVA aan mijn been kreeg en mijn uitkering geschorst werd en ik een contract ondertekende met stappen-om-werk-te-zoeken. Blaah. Ik heb een paar jaar geleden al eens zo'n contract gehad en ik moet toegeven dat ik er toen door vanalle omstandigheden een beetje mijn voeten aan heb geveegd, dus is het wel logisch dat ik daar nu voor gestraft ben en met een zwaarder contract zit... on the other hand: ik ben veranderd, ik heb kunnen uitproberen en uitzoeken wat ik graag doe en wat niet, ik ben eindelijk in de buurt van something called vast werk, maar dan komen er al die kopzorgen bij en dat verlamt mij. Ik wil niet gepusht worden, ik wil niet verplicht solliciteren voor jobs die ik eigenlijk niet wil, ik wil niet meer wanhopig zijn.
Al is dat laatste volgens mij helaas den aard van het beestje... *zucht*

Soit, 'k heb in ieder geval al één kopzorg minder. 't Is al maandenlang dat ik regelmatig opeens hoofdpijn heb, misselijk ben en duizelig word als ik de trap nog maar oploop. Nope, niet zwanger. Een doktersbezoek om bloed te laten trekken heb ik heel de tijd uitgesteld - blaah, dokters, afgezanten van de duivel! - maar vorige week ben ik dan toch maar gegaan. En joepie, ik blijk met een ijzertekort te zitten! En dat komt niet door het feit dat ik vegetariër ben, dus geen joepie! voor mijn wederhelft die mij weer vlees wil zien eten. (Ja, ik voel mij enorm gesteund in mijn overtuigingen :-/)
Nu moet ik dus pillen pakken die eigenlijk stiekem koffiebonen zijn... ze zouden heel vies zijn en ik wacht nog op vreemde bijwerkingen, maar van die ene pil die ik gisteren al heb gepakt heb ik nog geen last gehad, en ik heb zowaar zelfs minder hoofdpijn! Na een week aan een stuk hoofdpijn gehad te hebben, hoera!

Dat is dus eigenlijk goed nieuws. Maar toch, ik had gehoopt dat mijn foto van de dag er ene met botjes was geweest, speciale botjes voor een speciale dag, want ik zit al aan een tiende van 365! (h)
En ik ben zo verslaafd aan Flickr, aaaah!

3x wahoei!

1x
Het was u waarschijnlijk al opgevallen maar mijn blog heeft dus een nieuw jasje (in tegenstelling tot mij...), misschien hier en daar nog een paar kleine dingetjes aanpassen, maar 'k ben al blij met mijn nieuwe kleurtjes. :-)

2x
Vanaf heden in het Kruidvat: de dvd van Erik the viking! Heb 'm al een paar keer gezien op video maar ik had eigenlijk nooit verwacht dat er ook dvd's van waren... lucky me!

3x
Na maandenlang frutselen en weer opzij zetten is mijn beeldje eindelijk af. 'k Heb nog ideetjes voor twee andere beeldjes, maar tegen dat ik die ga afhebben... ik heb er in ieder geval al een heel verhaal rond gemaakt, dat ik ooit ga verfilmen. Of anders mag Tim Burton dat doen. :-)

Gedaan met kas opfreten

De 100 euro van het Nederlands ontwerpbureau staat op mijn rekening!
100! WHIIIIIII!!!
:-D

*rijk vreugdedansje*

Things that happen

- Mijn blog blijkt al meer dan een jaar te bestaan, maar dat is eigenlijk onopgemerkt aan mij voorbijgegaan!
Ik speel al wel een tijdje met het idee om eens van lay-out te veranderen, maar ik weet geen zak van html, de voorbeeldlay-outs zijn lelijk en ik heb daar eigenlijk geen geduld voor... doch vandaag heb ik al één dingetje aangepast, namelijk de foto hierboven! En daar ben ik waarschijnlijk al bijna een uur mee bezig geweest. :-s
Bedoeling is dat ik de linkse foto af en toe verander zodanig dat hij bij het seizoen past, al vind ik deze te mooi om 'm er binnen een maand ofzo al af te smijten. En de rechtse smijt ik er nooit meer af want het is de enige skwone foto van mij!
Nu nog fatsoenlijke kleuren uitzoeken voor de rest.

- Ik zit weer aan vanalles te knutselen. Beeldje van papiermaché, topjes bewerken, scrapbook, met foto's prutsen... ja, ik heb teveel tijd. :-/ Gimme a job!

- Ik ben al voor 8u opgestaan omdat er een pakje geleverd zou worden voor Valentijn, maar dat pakje kwam natuurlijk maar 's middags toe... nadat er eerst nog twee madammen aanbelden en mij een stukje wilden voorlezen uit de bijbel. Wuvtjes!, ik heb er zelf ene dus als ik dat zou willen, lees ik dat wel alleen en op mijn gemak. Dat heb ik hen ook gezegd (zonder dat 'wuvtjes!', dan), en toen wilden ze over mijn favoriete stukken praten en heb ik ze heel lief weggejaagd.
Why oh why moet er aan de deur reclame gemaakt worden voor geloof?! Zo fake...
En ik heb dus heel de voormiddag beneden moeten wachten terwijl ik eigenlijk van plan was om de zolder op te ruimen, maar daar zou ik de bel niet horen...

- Ik ben mijn kas aan het opfreten van de spanning... dit hier is nog altijd aan de gang, en ze willen mij er meer voor betalen dan ik heb gevraagd, ik heb (okee ja, Valentijn heeft dat gedaan :-p) al een professioneel factuur gemaakt en al en heel de boel opgestuurd, maar het is goed mogelijk dat mijn resolutie niet hoog genoeg is en ze de foto dus uiteindelijk niet moeten hebben... en ze mailen maar niet terug, aaargh! Ik ga dat echt kei hard ni aankunnen: mij eerst een beetje zeggen dat ik 100 euro (!!!!!!) kan krijgen en ze dan ni geven...

- Wij hebben een nieuw huisdier en het is helaas geen konijntje, eih!

En zo kabbelt het leven rustig en ook onrustig verder. :-)


* current soundtrack of my life: Dig! Zanger Brandon Boyd is nimeer zo knap als vroeger (niet dat dat het belangrijkste was zenne...), maar hun muziek blijft toch bij mijn favorieten...

Sjieke dinges

Mijn vader stuurde mijn deze link door... eerst dacht ik 'what the fuck, biertijd.com? ik lust da geeneens'... iets later dacht ik 'euh ja een Chinese draak'... en de rest verklap ik ni... kijken (zonder doorspoelen!) is de boodschap! :-)

I'll just sit and grin, the money will roll right in

Ik kreeg vandaag een mailtje van iemand van een grafisch ontwerpbureau uit Nederland met de vraag of ze een foto van mij mochten gebruiken... en ze willen er nog geld voor geven ook :-O

't Is geeneens ne mooie foto, bahaha! *blingbling*

Voor degenen die - schaam op jou! - nog niks gezien hebben: na een week lang foto's uploaden is onze reis eindelijk helemaal verflickrd... rust, eindelijk...

Ondertussen heb ik ook een aantal filmkes veryoutubed!

Laerdalstunnel, 24,5 km lang, met ongeveer om de 6 km een blauw verlicht stuk waar ge efkes langs de kant kunt gaan staan


Japanner die op het strandje aan de camping in Laerdal aan het fluitspelen was... de klanken zouden dan weerkaatsen tegen de bergen en zich zo een weg banen naar zijn homeland, om duidelijk te maken dat hij heimwee heeft (maar waarom speelt hij dan Amazing grace??)


Mussen die op etensrestjes vliegen... in het echt was het veel cooler :)


Jotunheimen, AKA the freezing hell... lawaai komt van de wind omdat ik met mijn camera uit het raam van de auto hing - 'k ben nog altijd niet helemaal ontdooid


... en toen botsten we tegen mekaar
(opgelet: filmke met spastische lach, niet voor gevoelige kijkers!)


funky sprongskes!

De courgetten waren op...

Melon doesn't mean friend! :-O

Te Lekker Voor Deze Wereld

Na wekenlange hongerige dromen was het gisteren tijd voor actie: ik besloot Lilith's bananentaart te maken.
Ik had een pak kant-en-klaar kruimeldeeg en het recept leek makkelijk en snel, dus ik dacht na een half uur wel klaar te zijn.
No way José. Toen ik eens in de oven keek om te zien of mijn deeg nog niet bruin genoeg was, bleken de randen in mekaar gezakt te zijn (waarschijnlijk omdat er geen vulling in zat en niks het dus tegenhield).
Ikke dat deeg weer rap uit de oven gehaald en geknoeid om het weer mooi in vorm te krijgen, maar het plakte al helemaal dicht.
Fuck you, Marc Payot! dacht ik, dan maak ik zelf wel kruimeldeeg!
Dat lukte dan weer wel, tot ik het wou uitrollen... 't viel helemaal uit mekaar. En waarom bestaat dat kant-en-klaar wel in uitgerolde vorm? Deegpechdag!
Soit, 'k heb mijn springvorm dan maar bekleed met platgedrukte stukken deeg... een dikke laag, maar wel stevig en lekker zacht.
Het choco-roommengsel was too good to be true. Na een paar scheppen geproefd te hebben voelde ik wel een suikerbom ontploffen in mijn hoofd - misschien maar best ook, anders had ik gewoon heel de pot leeg gelepeld. Na ze verder afgewerkt te hebben heeft de taart een half dagje in de ijskast gestaan om op te stijven, en ze is zo lekker dat we (2 personen!) ze op nog geen 24u tijd al helemaal hebben opgegeten...

Feiten over onze reis:
- Er zijn in Noorwegen een stuk of zes verschillende Coop-supermarkten... Coop marked, Coop bygg mix (= bouwmarkt waar ik ben beland toen ik een BROOD wou kopen :p), Coop mega, Coop elektro, Coop mini en Coop forum! Ha, en nu gij!
- Jong of oud, man of vrouw, toerist of inboorling... iedereen draagt Crocs! Heelder families met Crocs! Beren van venten met knalgele of roze Crocs, oh my god!
- 'Dretse' is hét (althans mijn) woordje van deze reis en betekent zowat alles dat nat, vies, vallend of smurrie is (dus water, kak, rivieren, watervallen, modder, eten, regen...)
- Ik zat op een grasveldje en voelde iets nat en ik dacht 'hé, hoe kan da gras nat zijn nu het eindelijk eens NIET geregend heeft?' dus ik voel onder mij *tast voel wrijf* en ik bleek in een hondenstront te zitten. EIH!! Grootste trauma van de hele reis!
- Op onze eerste wandeling zijn we de GPS al kwijtgeraakt :-(
- In Scandinavië zetten ze pretparken in the middle of nowhere langs de baan, of in Göteborg gewoon rap eentje naast de autostrade
- Ik heb 16 muggenbeten en werd krankzinnig van de jeuk!
- Wij zijn nu professionals in het opzetten en afbreken van de tent (in regenweer), al waren wij dat natuurlijk eigenlijk al ;-)
- Belgische toeristen zijn niet vriendelijk! (ze lachen nooit terug en zeggen ook nooit hallo, hoewel ze in tegenstelling tot alle andere toeristen de enigen zijn die ons verstaan)
- Wij zijn door lange (eentje van bijna 25km) smalle tunnels gereden!
- Wind op de boot is de beste haardroger ter wereld
- Als het overdag regende, klaarde het 's avonds op (en andersom)
- Onze Hollandse buurkinders van op de camping hadden een kunstwerk gemaakt waar we naar mochten komen kijken voor 1 kroon (= ongeveer 10 eurocent), ze zijn ons een blaadje komen afgeven met daarop 'art nr. 51', meheheh :-)
- Noren steken voorbij op smalle slingerbaantjes en rijden in het midden van de baan
- 'Glittertind' is de coolste bergnaam ooit
- Er is in Noorwegen een gebied dat 'Slettefjell' heet en onze straatnaam op de camping in Denemarken was 'Sletten'... die vuile Scandinaviërs toch
- Wij hebben samen zo'n 4kg potetsalat gegeten
- Er staan in Scandinavië ontelbare kraampjes met aardbeien langs de baan, maar ik heb nergens aardbeienvelden of serres gezien...
- Wij waren bijna dood toen er een bus vanachter een haarspeldbocht kwam en in het midden van de baan reed!
- Daarom deed ik vanaf toen mijn ogen dicht als er tegenliggers kwamen en de baan zo smal was dat ik dacht dat we tegen (of over) de stenen muurtjes of de vangrails zouden kwakken
- Bijna iedereen heeft daar een grote trampoline in zijn tuin staan (en ik kan begrijpen waarom!)
- We hebben een motorrijder gezien met een breed lichaam met daarop een minihoofdje... een typische Noor: breed en gespierd van al dat hout hakken, klein hoofdje van zo weinig na te denken ;-P
- In Legoland hebben ze een nieuwe attractie (zoiets als de Speedy Bob in Bobbejaanland) waarop mijn arme hart het bijna begaf. Al had ik er moeten tegenkunnen na al die Noorse haarspeldbochten...
- rozen doen het goed in Scandinavië

Ik vind het spijtig dat
- ik geen elanden heb gezien (behalve van Lego)
- ik niet heb gezwommen in de zee (maar wel in het zwembad op de camping)
- we niet naar de Hardangervidda en Jotunheimen zijn geweest (okee, we zijn er wel langs gereden...)
- ik geen souvenirs (trollen! vikingjuwelen! Noorse kousen!) heb gekocht
- mijn schouders zijn verbrand maar ik voor de rest niet gebruind ben
- ik geen runetekens, hunnebedden of andere mysterieuze dingen gezien heb
- we niet hebben geroeid/gewatertrappeld
- ik niet in een echte Zweedse Ikea of H&M ben geweest
- ik niet ben afgevallen

Ik heb gedroomd dat
- ik zwanger was maar ik wou het aan niemand verklappen (en daarna heeft Valentijn gedroomd dat we een superschattig kindje hadden met blauwe ogen, iiiiiiiiih)
- Kathleen, ikke en nog een ander meisje heldinnen waren à la Powerpuff Girls! Ik heb een demon in de vorm van een boom bestreden!
- Valentijns tante een mooie sneeuwtuin had waar ik foto's van wou maken en toen had ik haar kleren door mekaar gehaald (want haar tuin was eigenlijk haar kleerkast)
- Valentijns neef 'nonkel Theo' zei tegen MIJN vader :-s
- ik Peter Pan-kleren had en ik daar gewoon mee rondfietste!
- Marjolijn mij 5000 euro had gegeven om luizenshampoo te kopen (omdat ik een foto heb van een plaats in Noorwegen die 'de luizenheuvel' heet omdat het vroeger een kampplaats was van werkmannen die veel luizen hadden... en ik had haar wijsgemaakt dat wij daardoor ook luizen hadden gekregen) omdat we anders niet samen naar Londen zouden kunnen! Die heeft gewoon geld teveel ofwa!
- ik aan het flirten was met Mick Jagger, Valentijn toen boos werd (ook omdat ik zijn onbestaande Afrika-infokaarten door mekaar had gesmeten) en mij achtervolgde met het grasmachien, maar uiteindelijk heb ik zijn benen afgereden :'(

Mijn ouders wisten mij te vertellen dat
- een meisje waar ik vroeger nog mee op school heb gezeten een half jaar in coma heeft gelegen en dat ze nu de machines hebben afgezet...
- een jongen uit de scoutsgroep van mijn neven overleden is aan een schedelbreuk nadat hij op kamp een vlaggenmast op zijn hoofd had gekregen
- onze (okee, hun) rosse kat met zijn voorpoot in een (ratten)klem heeft gezeten... die hebben ze er dan na veel zotte toeren kunnen afhalen ('t is eigenlijk een 'geadopteerde' zwerfkat die zich niet laat pakken) en toen hing een stukje van zijn poot nog maar half vast, en nu is het er afgevallen... hij hupt dus rond op drie en een halve poot, de arme sloeber!
- mijn broer misschien niet alleen in bed lag want mijn vader had een bloesje gevonden op de oprit! Al kan dat ook wel van het buurmeisje zijn... maar ik hoop dat het van niemand is, want het is mooi en dan krijg ik het :-p

En bijkomend
- zitten we met een woekeringske (die gekke courgette toch...) in de serre en een XL zonnebloem
- is Arabella na een volle dag (en nacht!) komen opdagen (toen ik in de serre kwam stak daar opeens een gek hoofdje uit een bloembak, mahaha)
- zou ik graag mijn blog een andere lay-out geven maar ik snap geen zak van html! Waarom is het zo moeilijk om gewoon een foto in de hoofding te verwerken? En why the hell kunt ge alle kleuren veranderen behalve die van de allerachterste achtergrond?
- hebben wij gisteren in Planckendael Freya Van den Bossche gezien, en ze zag er moe en oud uit!
- ben ik Sneeuwwitje.

Ik probeer dagelijks een deel foto's van de reis op Flickr te zetten maar het kan nog efkes duren tegen dat ik klaar ben, 'k moet een selectie maken uit een stuk of 1000 foto's. :-s
(Valentijn is ook nog bezig aan zijn best of, maar voor wie niet kan wachten - want de grappigste foto's komen meer op het einde - : hier heeft hij alles al staan)

Nu Weet Je Mijn Bakker Zijn & Mooie Muren Zijn Belangrijk

Lilith gooit mij een stadsstokje toe dat ik alleen maar ga aanpakken omdat ik haar respecteer (want ze noemt mij een zotte doze en dat is fijn), want eigenlijk weet ik niks zijn hier in Menen!
Ik woon hier namelijk 'nog maar' anderhalf jaar. En ik kook zo goed dat ik helemaal niet op restaurant moet. :p

Anyway, I'm gonna give it a try en smijt er van den eerste keer nog wat andere plaatsen bij, want anders is mijne lijst te kort, and the whole world is my town. :)

1. My favorite 'grab-a-bite'
Frituur Den Eik. We hebben bijna alle frituurs in Menen getest (dat dan wel...) en dat is de beste! Belegde broodjes haal ik bij 't Baguetje want dat is hier schuin tegenover. Al blijven de enorme belegde broodjes van 't Pleintje in Vorselaar vanuit mijn schoolgaande jeugd toch nog de zaligste!
En pita van de Pitaverne in Wommelgem! Lekkere andalouse en mooie muren (zeer belangrijk!)

2. My favorite shop in town
Kruidvat en Standaard boekhandel, that's all there is. Aan mijn favoriete winkels in de rest van de wereld ga ik niet beginnen...

3. My favorite restaurant
Voor de nostalgie (wij gingen daar vroeger jaarlijk heen als we in Kemmel kampeerden): den ekster en de tere plekke (ovenkoeken!), beiden in Dranouter.
Voor de vegetarisch pasta (ik begin al te kwijlen als ik er gewoon nog maar aan denk): 't forum in Geel.
De enormste spaghetti (met achteraf nog chocomousse, ook al geraakt die er niet meer bij): de Kastart in Gent.
Helemaal mooi: de Mosquito Coast (ook Gent)

4. My favorite 'take my friends when in town'
Alleen nog maar meegenomen naar het park hierachter. :D

5. Other 5 things to mention
In 't heksenkotje (zowaar in Menen zelf!) hebben ze ook mooie muren.
Grensrock. Straattheaterfestival. Het park hierachter?
Wij hebben zelfs een cultureel centrum! En ge kunt van hier te voet naar Frankrijk!

Voila! Het stokje gaat naar Kathleen, Twinkeltje en Zita!

En ik beloof hierbij plechtig dat ik mijn stad(je) beter zal leren kennen, ik ben zo'n sucker in buitenkomen!

Van Den Veel Ten Vroeghen Terugkeer

Op mijn zestiende ging ik met mijn ouders, broer, nonkel, tante, neefjes en nichtje mee op reis naar Noorwegen. Het was een beetje een last minute beslissing dat ik er nog bij kwam... puberperikelen (aka de nood aan giechelvriendinnen en de hunkering naar een lief om samen de zon te zien zakken in de zee) maakten dat ik het niet echt zag zitten om twee weken met familie op trot te gaan, maar ik ging dan toch want hé, 't was wel Noorwegen!
Het land waar ik om middernacht nog buiten boeken kon lezen omdat de zon niet onderging, het land van bergen, bossen, fjorden, watervallen, elanden en appelblauwzeegroene gletsjermeren.
Het land waar ik bij thuiskomst direct terug naartoe wou, ondanks het feit dat ik me er zo vaak alleen had gevoeld tussen de grote mensen en de kleine kinders.

Een half jaar geleden kwam mijn droom uit toen het lief waar ik ondertussen aan ben geraakt, tickets bestelde voor de boot naar Noorwegen. En mijn droom kwam nog uiter toen wij twee weken geleden ook effectief op die boot zaten! Hoe fantastisch zou dat wel niet worden, wij drie weken samen in ons tentje in de bergen en maar wandelen en maar zot doen!
Minder fantastisch dan we hadden gedacht, zo bleek. Hoewel Noorwegen niet bekend staat als sunshine land, is het daar normaal gezien rond deze tijd van het jaar best mooi weer, en ik spreek uit ervaring. Doch wij zijn daar beland tijdens De Scandinavische Depressie... we hebben één dag echt mooi weer gehad, 's avonds af en toe wat opklaringen, maar voor de rest: bewolkt, mistig, regen en koude wind. Daar valt mee te leven als je heel de tijd in je caravan kan zitten of alleen maar musea wil doen. Daar valt absoluut niet mee te leven als je een tentje meehebt waar je maar amper in recht kan zitten (op de grond, een stoel past er zelfs niet in), en als je van plan bent heel de tijd buiten door te brengen.
Na een dikke week hadden we er genoeg van en besloten we weer zuidwaarts te trekken, het weerbericht voorspelde voor de komende week alleen maar meer schijtweer. Vanaf we in Zweden belandden: stralende zon! Denemarken: idem! België: (gisteren) zon! Ja, we zijn dus weer thuis, met nog één week congé op overschot waarvan wij nog niet direct weten wat we ermee moeten aanvangen, want wij hadden gehoopt ons nu in Jotunheimen te bevinden. :-(

Verslag, foto's en crazy filmkes volgen nog!

Voor Zij Die Niet Weten Wat Doen

Deze zondag: straattheaterfestival in Menen!

Nog van vorig jaar:

Haha, jullie dachten zeker dat het Graspop was! Tot dat kind voorbijloopt.
(En dieje rechts achteraan zijn hoofd is 180° gedraaid.)

Aftellen

Dit weekend hadden we de tent opgezet in de tuin om te kijken of ze nog in goeie staat was om mee op reis te nemen. Ik besloot dan ook maar ineens de nieuwe luchtmatras te testen en heb 's nachts in de gietende regen in de tent geslapen. Jeuj, eindelijk heb ik nog eens geslápen...
Noorwegen & Zweden, here we come (bijna)! :-)

Laat, maar uiterst interessant verslag van dinsdag en woensdag

* Mijn vader had een slaatje gemaakt en er zat nog een (knalgroene!) rups in, had ze bijna opgegeten, eih! Maar nog altijd liever een rups dan de giftige planten die mijn broer in de serre plukt in plaats van sla.
* Shopaholic! lezen op de trein om daarna te gaan shoppen in Antwerpen heeft een raar effect. Ik begon mij echt te gedragen als het hoofdpersonage in het boek (maar dan minder erg).
Zo gaat het in mijn hoofd als ik de New Look binnenstap: 'Ooh zo'n mooie kleedjes! Nee Bie, ge zijt hier voor een zomerjasje. Maar allee, da zijn kei schone kleuren, da is gewoon perfect. Joenge, ge hebt maar een uur tijd, dus ga een jasje zoeken. Maar da kleedje is gewoon gemaakt voor mij, da gaat het enige zijn da bij mijn nieuwe schoenen past. Jasje!! Maarja als ik geen jasje vind, kan ik toch iets anders kopen, anders loop ik hier voor niks rond. Ge hebt daar geen geld voor!'
Geen jasje gevonden trouwens, dus ga ik volgende week nog maar eens op zoek, tijdens de solden voel ik mij toch al iets minder schuldig als ik dan maar iets anders in de plaats koop. :-p
* Marjolijn verhuist van het ene boeregat naar het andere, maar dat is er niet aan te merken. Als we aan haar appartement aankomen, sta ik een beetje te babbelen tegen de schapen in de wei ernaast. Als we daarna dan op haar dakterras staan, wijst ze naar diezelfde wei. "Da zijn schattige ezeltjes he." "Huh, waar ziede gij ezeltjes?" "Euhm, ik bedoel geitjes." "Geitjes?" "Haja, da zijn schapen!" "Aah, loempe!"
* Het voelt raar en eenzaam om bij mijn ouders thuis in mijn vroegere kamer te slapen. Ik mis tegelijkertijd mijn vroegere, jongere leventje en mijn leven zoals het nu is, buiten die kamer. Het is vreemd en misplaatst om op een plaats van vroeger te zijn in een tijd van nu. Alsof ik daar niet moet zijn. My birthplace makes me melancholic. Nu weet ik waarom ik er niet meer wil wonen en naar de andere kant van het land ben verhuisd. ;-)
* Dinsdag was moemoe-plus-slecht-nieuws-dag. De moemoe van Marjolijn ligt op sterven en haalt misschien het eind van de week zelfs niet meer. Als ik weer bij mijn ouders kom, vraagt mijn moeder of ik mee naar het ziekenhuis ga: moemoe (langs mijn vaders kant) voelde zich al een tijd niet goed maar had de laatste paar dagen niet gegeten of gedronken en was opgenomen in het ziekenhuis omdat ze aan het uitdrogen was. Gelukkig gaat het nu al beter met haar en ja, NU vindt ze wél dat ze beter al eerder naar het ziekenhuis was gegaan... maat, die kan zo koppig zijn! (En omdat moemoe in het ziekenhuis is, durft vava niet meer buiten want als hij valt, gaat niemand hem vinden)
Blijkt ook dat mijn andere moemoe (langs moeders kant) in de tuin met haar hoofd tegen een muurtje is gevallen, maar ze is gelukkig okee. Was wel effe te veel moemoe-nieuws op één dag. :-s
* Omdat mijn bus te laat was, heb ik mijn trein in Antwerpen voor mijn neus zien vertrekken. Dan maar een uur wachten. 'k Had het natuurlijk direct zitten: er kwam een Indiër met mij babbelen. Waar ik naartoe ging, of ik hier studeerde, hoe ik heette... en daarna mijn telefoonnummer. Waarom? Because I like you. (Ha!, denk ik dan, dan kent ge mij nog ni... ik ben onuitstaanbaar) Hij droop wel snel af toen bleek dat ik een boyfriend had, haha. Toch wel een beetje zielig. Misschien ga ik maar eens langs in zijn nightshop in Deerlijk.
Soit, van dat uur wachten op een ijzeren bankje (pas toen ik thuis was, besefte ik dat ik tijdens dat uur nog eens op zoek had kunnen gaan naar een jasje... stom) kreeg ik het koud en werd ik misselijk. En toen mijn trein er dan eindelijk was, zag ik er al enorm tegenop om nog eens een half uur te wachten op mijn aansluiting in Kortrijk. Maar daar was er een vroegere trein, dus kon ik al in Wevelgem afstappen om met Valentijn mee te rijden, die toen net gedaan was met werken. Een geluk bij een ongeluk. En toen ik van de trein stapte, rook die naar perzik en was mijn humeur helemaal verbeterd!
* The day after was ik nog altijd slap en misselijk en heb ik gewoon geen zak gedaan, behalve onder een deken in de zetel liggen en verder het hilarische Shopaholic lezen... boek is nu uit en ik ben weer beter, wahoei! :-)

Amai, ik heb weer raar gedroomd. Valentijn en ik waren op de vlucht in een pand dat wat op een papierwarenwinkel leek, en er zat iemand achter ons aan met een pistool. Wij hadden ons rap verstopt achter een paar kasten helemaal achteraan terwijl onze achtervolger nog tussen alle rekken aan het kijken was... maar hij kwam dichterbij.
En hij leek verdacht veel op Jack Black. Ik kon door een paar kieren zien dat hij voor mijn kast bleef staan, dus wij ons zo stil mogelijk houden, voor zover dat gaat met een hart dat tilt slaat van de schrik (okee, eigenlijk niet van de schrik, ik heb al zoveel moeten vluchten :-p het was eigenlijk gewoon adrenaline).
Plots zei hij iets tegen Valentijn, dat hij hem wel had gezien en er achter uit moest komen, dus Valentijn kwam tevoorschijn en die twee gingen weg.
Hoe kan dat nu dat hij mij niet heeft gezien?, denk ik. Volgens mij is het een valstrik en laat hij mij express lopen. En gaan lopen zal ik inderdaad wel doen, denk ik terwijl ik naar een raam sluip dat op een kier staat. Fuck, eerste verdieping. Ik klim op de vensterbank, onder mij lopen een paar mannen en ik roep naar hen dat ze mij moeten opvangen, maar ze lachen mij alleen maar wat uit. Ondertussen hang ik al op zeker 3m hoogte met één hand aan de vensterbank te bengelen (yes I can do that) en laat ik mij in slow motion vallen terwijl ik vanalle verwijten naar die kerels hun hoofd slinger. En als ik geland ben, besef ik opeens dat het misschien helemaal geen toevallige voorbijgangers zijn, maar handlangers van Jack Black. Maar ze houden me niet tegen (ha nee, valstrik!) dus ik ga ervandoor. Ik zie plots dat het pakhuis waar ik uit gevlucht ben, op de plaats staat waar er hier in Menen een (wij denken Jehova)kerk staat... ik weet dan in ieder geval al waar ik ben en hoe ik naar huis moet.
Ik ren door allerlei steegjes die er in het echt eigenlijk niet zijn, om er voor te zorgen dat ze mij niet kunnen onderscheppen op de grote baan, en loop dan door het parkje naar onze garage achter ons huis. Buurjongen staat daar met een vriend aan zijn auto te prutsen.
En opeens kom ik toch gewoon aan onze voordeur in plaats van aan de garage, en is onze straat veel smaller en donkerder dan anders.
Onze deur staat op een kier en er steken een paar brieven uit de brievenbus, die ik gewoon meepak en ik vertrek weer. Plots sta ik dan op een soort van brandladder die uitkomt in een bos of een heel verwilderde tuin... en ik herken het uit een andere droom. Maar ik loop door, op zoek naar een rustige plek om de brieven te bekijken, dus ik glip weer door steegjes om potentiële achtervolgers af te schudden, en kom aan de Irish Pub op de Groenplaats in Antwerpen. Ik verschiet er al niet meer van dat mijn dromen geografisch een beetje flippen. Een kerel met dreadlocks en een rode trui kijkt nogal verdacht naar mij... een mannetje van Jack Black!
Plots word ik met een familie mee in de Irish Pub genomen, ik blijk een reïncarnatie te zijn van de vader van het gezin. We gaan zitten en een tafeltje verder zitten een paar mensen, met onder hen de échte vader (spook?) van het gezin, dus we beginnen een beetje te praten... klein detail: we zien er ook hetzelfde uit: dus ik ben ondertussen veranderd in een dikke kalende man. Wahoei.
Ik kijk naar mijn brieven, één ervan staat vol met codes, van de andere weet ik het niet meer. Plots zie ik de kerel met zijn dreadlocks binnenwandelen, hij heeft een groene trui aangetrokken. Jaja, alsof hij dan niet meer opvalt... scheer uw haar dan af hé! Slechte achtervolger, ik kan beter. :-p
Ik kijk hem aan en zeg 'pfft' ofzo om met zijn zwakke vermomming te lachen, en het zoontje van het gezin bij mij aan tafel kijkt al even minachtend en neemt dan mijn papiertje met de codes. Huh, hoe weet hij dat ik achtervolgd word?
Ik ga met hem en nog een paar andere kinderen aan een apart tafeltje zitten (het tafeltje met speelgoed en kleurboeken) en we proberen de code te ontcijferen. De kinderen weten andere woorden voor de beweging die bv. een duikboot maakt als hij weer boven water komt, een raket die gelanceerd wordt, een wapen dat afgevuurd wordt... ik weet niet meer welke woorden (iets met een paar e's en een p) maar blijkbaar waren ze belangrijk voor de code.
Toen keek ik naar het tafereel zonder dat ik er zelf bij was en was het een strip van Sarah & Robin geworden - en Sarah speelde mij! (h)

En dan zit ik plots in een andere droom. Ik sta voor de verkeerslichten hier in de straat en er is blijkbaar één of ander carnavalsding bezig, iedereen is verkleed. De mevrouw die de kindjes helpt oversteken, heeft een rare pruik op en allemaal kwakken zalf op haar gezicht gesmeerd om er misvormd uit te zien, maar ik herken haar als de moeder van Marijke, een meisje uit mijn klas waar ik enkele jaren heel close mee ben geweest, en daarna zijn we plots uit mekaar gegroeid en hadden we nog maar amper contact, wat ik nu wel jammer vind.
Dus ik ga naar haar toe en Marijke blijkt er ook bij te zijn, en opeens zijn we op een andere plaats waar we een beetje lopen bij te praten. Marijke blijkt een nieuw lief te hebben, namelijk het jongere (onuitstaanbare) broertje van haar vorige lief, en ik denk dat ik haar ooit eens heb zien lopen met een buggy maar ik durf het niet vragen, want ik wil eigenlijk niet dat ze een kindje heeft. Waarom zijn al mijn leeftijdsgenoten al aan het trouwen en aan het voortplanten?
Plots vraagt Marijke waarom ik geen contact meer met haar wou. Huh, ik wou toch nog wel contact met haar? Zij was veel ziek, ik trok dan met andere mensen op en bleef dat doen, zij begon dan meer op te trekken met een ander groepje en tja, op den duur spraken we mekaar eigenlijk niet meer. Ik probeer het allemaal uit te leggen zonder het te laten klinken alsof ik haar ervan beschuldig mij verwaarloosd te hebben, maar het lukt niet echt goed.
En dan word ik wakker...

And now explain me, what is this all about? Ik stond gisteren op de trein achter een meisje met dezelfde stem als Marijke. En Jack Black, die moet ik nog verwerken uit King Kong van begin deze maand?
En dat vluchten, dat zal wel gewoon voor de conditie zijn.

Piratas de la Moda

Ik ben blijkbaar in mijn 'als 't mij ni aanstaat knip ik het wel in stukken en maak ik er iets anders van!'-periode.
Vorige week heb ik mijn kleerkast uitgerommeld en heb ik nogal veel kledingstukken teruggevonden die ik eigenlijk zelden tot niet (meer) aandoe omdat ze
1. te klein zijn,
2. te groot zijn (gekocht zonder te passen) en
3. mij niet meer kunnen bekoren.
Wat wel een beetje zonde is natuurlijk, want met een beetje knippen en naaien heb ik nieuwe kleren voor geen geld. Dus heb ik nu een hele lijst opgesteld welk kledingstuk hoe gepimpt moet worden.
Ik heb er al eentje af en Arabella vindt het leuk! Want ze heeft gekotst in de living (= haar blijk van appreciatie, I just know it).

De wondere wereld van mixen & matchen

Er zijn soms foto's van mijzelf waarvan ik vind dat ik er goed opsta. Mooie ogen. Mijn haar ligt goe. Ik trek eens ne keer geen onnozele smoel. Foto's die het gevoel van dat moment of die gebeurtenis goe weergeven, en die laat ik dan afdrukken.
En die liggen dan jaren in een doos omdat ik er eigenlijk niet echt iets mee kan doen (behalve er af en toe eens verliefd naar kijken)... ze horen nergens bij en apart steek ik ze niet in een fotoboek, en ik wist ook niet hoe ik rond één enkele foto een verhaal zou kunnen breien zodat ik het kon scrappen.
Maar één enkele foto plus nog een paar enkele foto's maken een heel aantal foto's die nergens bijhoren behalve bij mekaar en dus heb ik ze maar in stukken geknipt. Want op de ene zijn mijn ogen mooi maar mijn mond niet en op de andere is het juist omgekeerd.
Na een hele namiddag mixen & matchen en vooral heel veel lachen kwam ik tot dit:

(En eigenlijk zie ik er echt zo uit!)

Grensrock: de winnaars!

Mintzkov in de categorieën:
- drummer met het gayste t-shirt
- zanger met het smalste hoofd
- best gekozen cover (Blood makes noise van Suzanne Vega)

The Van Jets in de categorieën:
- lelijkste botten (grijze!)
- van jetje geven (haha)

Triggerfinger in de categorieën:
- Wolverineste bakkebaarden
- acrobatiek op de versterkers

Absynthe Minded in de categorieën:
- mij laten raden welk liedje er gaat beginnen aan de hand van één (1!) enkele toon
- het spelen van mijn favorieten!
- maar drie bisnummers spelen op een halfuur tijd

En ook:
- de regen! in de categorie: afwezig zijn
- donuts! in de categorie: eigenlijk een Berlijnse bol met een gat erin zijn (niemand wist da!)

Ik weet ni wa ze nu weer met haar haar heeft gedaan maar shit jom, ik wou dat ik Tori Amos was!
En ik wou dat mijn verjaardag nog niet gepasseerd was, dan had ik haar nieuwe cd op mijn verlanglijstje kunnen zetten.
Plus nog twee van The Arcade Fire. En de nieuwe Queens of the Stone Age (eikes, vlees!). En The White Stripes.
Aah, muziek! Festivals! Ik word al hyperactief van er gewoon nog maar aan te dénken!
Iemand geld teveel?

Het gebeurt tegenwoordig niet meer zo vaak dat het in mijn hoofd plots bruist van ideeën - of zoals het zo mooi in De wereld van Sofie staat: '... alsof er plotseling een verfdoos in haar hoofd ontplofte.'
Enkele jaren geleden, toen ik nog bij mijn ouders woonde, gebeurde het regelmatig dat ik 's nachts gewoon niet in slaap geraakte omdat het heel den tijd van Eureka! ging hierbinnen. En dan stond ik op en kroop achter mijn bureautje om vanalles neer te pennen of om ontwerpjes uit te tekenen. Ik dook in kasten en dozen op zoek naar materialen. Of ik zette mij in alle stilte aan mijn tekentafel op de zolder om te prutsen met papiermaché en verf.
Maar nu, nu moet ik al zachtjes naar beneden sluipen om daar alles op papier te zetten (voor het geval ik het morgen weer vergeten ben) en kan ik niet zomaar het licht in de slaapkamer aanfloepen om te beginnen rommelen, want er ligt daar nog een wederhelft te slapen...


Mom, I want my own room!

Mijn eerste gebroken hart & I love it!

Begin dit jaar heb ik dit hier gekocht. Door die gekke voorjaarshitte groeiden de plantjes niet, en ik had dan stukken van de stompjes tak afgebroken, cause you never know wat voor 'ge moogt 3 wensen doen'-geest er zou kunnen uitkomen. En ik ben ook gewoon ongeduldig en destructief.
Sinds een maand ofzo is één van de twee planten beginnen groeien (door die gekke bijna-zomer-dus-het-is-slecht-weer) en daarstraks zag ik tot mijn grote vreugde een eerste bloempje!
Happy happy joy joy! :-)

(En aan degenen die bij het lezen van de titel dachten dat het uit was met mijn lief en deze kathedraal weer beschikbaar was: kei hard in your face! :-p)

pret met courgette

Het begon allemaal toen ik deze onschuldige courgette afsneed...
Waartoe het zien van een afgesneden steel van een courgette al niet in staat is!

mr. courgette

ms. courgette

pilot courgette

courgette congé

cool courgette

courgette in trouble

courgette grand finale

Toen ik years ago mijn eerste djembé kreeg maar nog geen lessen volgde en dus ook geen ritmes kende, jamde ik er maar een beetje op los en verzon ik zelf maar wat.
En één van die zelfverzonnen ritmes hebben we gisteren geleerd op de djembéles, mwoehaha! 'k Had er beter een patent op genomen.
Qua kadans lijkt het een beetje op 'Les filles du bord de mer' van Arno... ik heb dus ineens een liedje om op te oefenen.

Na 5x - een record! - naar de tandarts op 2 maanden tijd ben ik er eindelijk (voor een jaar althans) vanaf! Net nu ik de tandarts cool begon te vinden. Ze speelt Nightwish! (h)
Niet dat ik er veel van heb gehoord, met al die boren, hamers, spuiters, laserpistolen, slijpschijven en afzuigsystemen in mijn mond.

Slim van mij om dan zoiets lekkers als gevulde paprika's klaar te maken terwijl ik amper fatsoenlijk kan eten met mijn halfverdoofde mond...

@ Centerparcs
- waren wij echte hobbits en bestond onze dag uit ten minste vijf maaltijden
- roken Boomer (het hondje van de mensen in het huisje naast ons), zwartwittie & rostie (de katten van... ergens) en de hele eendenbevolking dat wij dierenliefhebbers zijn en verschenen ze regelmatig op ons terras - voornamelijk als we net aan het eten waren natuurlijk
- gingen wij één uurtje naar het zwembad om daarna drie uur tv te kijken vanuit ons bed
- hebben ze namelijk twee filmkanalen en dat is vetgeil
- konden wij binnen zitten en toch onze tuin zien (leve ramen!)
- zijn we zeker 10x na mekaar in de wildwaterbaan geweest omdat er juist niet veel volk was... en dan om ter rapste, om ter traagste en alle mogelijke houdingen uitproberen - de blauwe plekken en kneuzingen zijn er als bewijsmateriaal
- was het mooi weer!
- droegen bijna alle jongens een gouden kettingske terwijl alleen Liverpoolhooligans dat mogen
- zat er een groot gat in het gordijn waar ik dan 's nachts een kous in stak zodat ze (-> de Liverpoolhooligans) niet binnen konden gluren, mahahaha
- heb ik een nieuwe liefde en hij/zij/het heet dubbelvlaflip *kwijl*
- kon ik mij niet inhouden en heb ik een froggiepotlood en twee froggieborden gekocht
- bleek dat ik geen springfoto's meer kan maken en mijn timing geweldig suckt
- mag ik koaze zeggen tegen kaas
- besloten we om ook eens het parkbusje te nemen... 20 minuten onderweg in plaats van 5 minuten te voet
- zaten de geitjes bijna in de ottervijver en liep de koe naar de parking
- was de glijbaan voor seuten

foto's: hiero!

@ home
- was de laatste aflevering van Heroes maar zwak... ik heb maar een heel klein beetje geweend
- is mijn haar weer helemaal dof omdat het water hier zo hard is (de optimist in mij is blij dat ik dan toch al wel vier dagen in mijn leven mooi haar heb gehad)
- hebben we nu al drie ticketjes van de Liefkenshoektunnel aan het prikbord hangen (leve de file en de alternatieve betalende route!)
- is de aubergine die we meehadden opeens beige geworden, ieuw
- ben ik rijk omdat al mijn overuren uitbetaald zijn
- ben ik weer arm omdat ze coole onderbroeken hebben in 't Kruidvat

Na al die jaren dringt het plots tot mij door dat er hier "I never can say goodbye boy" wordt gezongen, en niet "I'm never gonna save the bible". Stupido.
En na al die jaren vertelt Valentijn - de sadist! - mij dat het David 'kwallemans' Hasselhoff is die "Du bist alles" zingt.

Om maar te zeggen dat Chérie FM, de Franse radiozender van op 't werk, al voor heel wat opschudding heeft gezorgd met zijn gekke oldies. Nog maar vier dagen van 11u lang te gaan!


EN DEES IS KEI GOE! (En Belgisch, wahoei!)

Moederdag, ge weet waar ge 't kunt steken!

Over die 'waar' weet Ishku meer.

En over die moederdag, daar weet ik helaas maar al te veel van.
De Belgische is al gepasseerd, binnen een paar weken volgt de Franse en die is hier blijkbaar populairder. Which means: zot veel bloemstukskes, plantschalen en coupes maken; 6 dagen per week, gemiddeld een 10-tal uur werken per dag. We zitten nog niet op het hoogtepunt der drukte en ik begin het al te voelen... heel mijn bio-ritme naar de kloten seg. Constant tussendoortjes om mijn honger te stillen, 's avonds veel te laat eten, niet weten wat voor weer het is, en op die ene dag in de week dat ik dan wél mag uitslapen, word ik automatisch om 7.10u wakker.
En in plaats van dan van zondag=rustdag te doen, doe ik alleen maar de strijk om daarna de rest van de dag in Gent rond te tsjolen, op zoek naar een tentoonstelling in een onvindbare kapel. Gelukkig heb ik die pijne-voeten-en-een-lege-maag-pech kunnen doorspoelen met tapas en tiramisu in de Mosquito Coast, habba habba! En die drie weken hard werken worden beloond met - weeral! - een weekendje Centerparcs en lots and lots of money, dus eigenlijk is het allemaal zo erg nog ni.

Maar ik zaag gewoon graag. :-)

De kleren maken de kat

Ikke: "Hebt gij Arabella terug buitengelaten?"
Valentijn: "Nee."
Ikke: "Dan zit ze boven zeker..."

Iets later: Valentijn gaat slapen.

Nog iets later: ik wil gaan slapen en vraag mij af of Arabella nog altijd boven zit.

Valentijn ligt in bed. Arabella ligt op bed. IN mijn pyamabroek!! :-D


Concurrentie die wel van aanpakken weet, dammit.

The good:
Na 22 jaren in dit leven stap ik in een voor mij nieuw tijdperk, meer bepaald dat van de gsm!
Valentijn heeft een nieuwe gsm en ik heb zijn ouwe gekregen, dus vanaf heden zie ik er niet meer zo uit maar zo! Moehaha.

The bad:
Ik ben op een dikke maand tijd al 3x naar de tandarts geweest, binnen een paar weken volgt de 4de en normaal laatste keer.
Allemaal dankzij de tandarts die vorig jaar (toen ik ook 4x ben moeten teruggaan!) haar werk niet goed heeft gedaan... grmbl. Byebye vertrouwen in de wetenschap!

The ugly:
Ik heb de buurman van twee huizen verder net zien overgeven tussen zijn patatten vanachter in zijnen hof. Iew!!!

Tranen houden de ziel groen.

(Iers spreekwoord)

Die Onweerstaanbare Drang Als Ik Alleen Thuis Ben

Ikke en froggies, tot daaraan toe... maar magnetische froggies, dan vraagde der gewoon om! (ook hierzo)

frogzilla pleegt een aanslag op de broodrooster

een fornuis is NIET handig!

no more ovenschotels!

we've come for your dampkap

ik kijf op uw microwijf!

ook frogzilla is tegen de opwarming van de aarde

frogzilla trotseert de arm der wet

volgende keer: frogzilla tijdens een intiem moment met Robert RedFrog!

Never Wear Black

Ikke na een Arabella-knuffel, madam heeft weer enorm veel aandacht nodig de laatste tijd. Ze is vollen bak haar aan 't verliezen, en dan nog liefst op zwarte kleren natuurlijk. Op naar den Aldi!
Of misschien kan ik er nog een sjaal van breien.

Just my luck

Vandaag op 't werk was ik een beetje Unlucky Alf. Eerst haalde ik mijn vinger helemaal open aan een zinken bloembak, daarna reed ik met een grote kar tegen mijn hiel met als gevolg dat het enige stukje stof dat ervoor zorgde dat mijn schoen achteraan niet uit mekaar hing, ook van m'n zool afscheurde... nu zijn mijn ouwe basketsloefen helemaal kapot. En loop ik een beetje mank.
'Gelukkig' heb ik net geen werkschoenen nodig, de drukke periode is plots veranderd in "pas volgende week woensdag terugkomen". Ik heb de laatste tijd meer weekend dan week... 'k zal die tijd maar gebruiken om eindelijk eens met mijn naaimachien te leren werken, nu ik nieuwe stofkes heb gekocht.

Lijmen

Ik had drie beestjes,
drie beestjes van steen.
Een vogeltje.
Een veulentje.
Een varkentje.

Ze zijn gevallen.
Ze braken stuk.
Ik heb ze gelijmd.
't Is bijna gelukt.

Ik heb drie beestjes.
Drie beestjes van steen.
Een volentje.
Een veukentje.
Een vargeltje.

(Joke van Leeuwen)